Friedrich Schelling
| Friedrich Schelling | |
|---|---|
 | |
| Ganwyd |
Friedrich Wilhelm Joseph Schelling  27 Ionawr 1775 Leonberg |
| Bu farw |
20 Awst 1854 (79 oed) Bad Ragaz |
| Dinasyddiaeth |
Yr Almaen |
| Alma mater |
|
| Galwedigaeth |
athronydd, academydd, ysgrifennwr |
| Swydd |
athro prifysgol |
| Cyflogwr |
|
| Prif ddylanwad |
Immanuel Kant, Johann Gottlieb Fichte, Baruch Spinoza |
| Mudiad |
German idealism |
| Priod |
Pauline Gotter, Caroline Schelling |
| Plant |
Clara Schelling, Hermann Schelling, Julie von Eichhorn |
| Gwobr/au |
Urdd Teilyngdod am Wyddoniaeth a Chelf, Urdd Maximilian Bafaria am Wyddoniaeth a Chelf |
Roedd Friedrich Wilhelm Joseph Schelling (27 Ionawr 1775 – 20 Awst 1854), yn ddiweddarach von Schelling, yn athronydd o'r Almaen.
Mae llyfrau hanes cyffredinol athroniaeth yn gosod Schelling hanner ffordd yn natblygiad delfrydaeth Almaenig, gan ei osod rhwng Johann Gottlieb Fichte, ei fentor cyn 1800, a Friedrich Hegel, ei gyfaill a arferai rannu ystfaell gydag ef yn y brifysgol. Mae dehongli athroniaeth Schelling yn medru bod yn anodd yn aml am fod natur yr athroniaeth yn newid yn gyson. Caiff ei bortreadu gan rai ysgolheigion fel meddyliwr protean a oedd, er yn wych, yn dueddol o neidio o'r naill bwnc i'r llall, am nad oedd ganddo'r pŵer syntheisio i gyrraedd system athronyddol cyflawn. Mae eraill yn herio'r syniad fod meddyliau Schelling yn cael eu nodweddu gan seibiau dwys gan ddadlau fod ei athroniaeth bob amser yn ffocysu ar themâu cyffredin, yn enwedig rhyddid dynol, yr hyn sy'n bendant neu'n absoliwt, a'r berthynas rhwng natur ac ysbryd neu anian.