Hindŵaeth

Hindŵaeth

Defod briodasol
Enghraifft o'r canlynol	crefydd, grwp crefyddol mawr, ffordd o fyw, diwylliant, exonym
Math	crefyddau India, crefydd y werin, crefydd y wladwriaeth
Dechrau/Sefydlu	Unknown
Rhagflaenwyd gan	historical Vedic religion
Olynwyd gan	Bwdhaeth, Jainiaeth, Siciaeth
Lleoliad	ledled y byd
Yn cynnwys	enwad Hindwaidd
Enw brodorol	हिन्दूधर्मः
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia

Hindŵaeth yw crefydd gynhenid isgyfandir India a phrif grefydd India ei hun heddiw. Mae’n un o'r crefyddau hynaf a gychwynodd ryw bedair mil o flynyddoedd yn ôl.

Bydd rhai o ddilynwyr y grefydd hon yn addoli un duw yn unig, ond bydd eraill yn addoli llawer. Y duw pwysicaf oll yw Brahman, ond nid yw’n bosibl i neb ei addoli yn uniongyrchol; mae’n rhaid agosáu ato drwy gyfrwng duwiau eraill megis Brahma y Creawdwr, Sifa y Dinistriwr neu Fisnw y Ceidwad sydd hefyd yn dduw cariad.

Cred yr Hindŵ fod gan ddyn atman oddi wrth Brahman, sef yr enaid tragwyddol sydd yn llifo drwy bob math o fywyd, boed anifail neu lysieuyn. Gall yr enaid hwn gael ei aileni mewn gwahanol ffurfiau dro ar ôl tro yn unol â chyfundrefn o wobrwyo a chosbi a elwir karma.

Os bu bywyd dyn yn ddrwg, mae'n debyg mai fel planhigyn neu anifail y bydd ei enaid yn ailymddangos, a bydd yn rhaid i’r enaid wneud hyn sawl gwaith cyn cael trigo mewn corff dynol eilwaith. Os bu bywyd dyn yn un da a rhinweddol, bydd ei enaid yn symud yn agosach at yr hapusrwydd a ddaw o fod gyda Brahman.

Maent hefyd yn addoli mewn Mandir, sef math o deml.

Yn fyr

Mae Hindŵaeth hefyd yn dharma, sef ffordd o fyw. Hi yw trydydd crefydd fwyaf y byd, gyda dros 1.2 biliwn o ddilynwyr, neu 15–16% o'r boblogaeth fyd-eang, a elwir yn Hindwiaid. Mewn cymhariaeth, yr ail fwyaf yw Islam gydag 1.9 biliwn o ddilynwyr a Christnogaeth sydd a 2.4 biliwn o aelodau.

Dathlu 'Holi' yn Nheml Sri Radha Krishna Utah, Utah, UDA (2013)

Mae'r gair Hindŵ yn tarddu o'r gair Sansgrit Sindhu sef yr Afon Indus. Tra bod Hindŵaeth wedi cael ei alw'n grefydd hyna'r byd,[note 4] mae llawer o ymarferwyr yn cyfeirio at eu crefydd fel Sanātana Dharma (Sansgrit: सनातन धर्म; y Dharma Tragwyddol), sy'n cyfeirio at y syniad bod ei darddiad y tu hwnt i hanes dyn, fel sy'n cael ei ddatgan yn y testunau Hindŵaidd. Hunan-ddynodiad arall, er yn llai ffit, yw Vaidika dharma, y 'dharma sy'n gysylltiedig â'r Veda.'

Mae Hindŵaeth yn system o feddwl amrywiol iawn, gydag athroniaethau a chysyniadau sy'n gyffredin i lawer o wledydd, defodau, systemau cosmolegol, safleoedd pererindod, ffynonellau testunol, metaffiseg, mytholeg, yajna Vedig, ioga, defodau agamic, ac adeiladu temlau, ymhlith pynciau eraill. Ymhlith y themâu amlwg yng nghredoau Hindŵaidd mae pedwar Puruṣārthas, nodau neu nodau priodol bywyd dynol; sef, dharma (moeseg / dyletswyddau), artha (ffyniant / gwaith), kama (dymuniadau / nwydau) a moksha (rhyddhad / rhyddid rhag y nwydau a chylch marwolaeth ac aileni), yn ogystal â karma (gweithredu, bwriad a chanlyniadau) a saṃsāra (cylch marwolaeth ac aileni). Mae Hindŵaeth yn pwysleisio dyletswyddau tragwyddol, fel gonestrwydd, ymatal rhag anafu bodau byw (Ahiṃsā), amynedd, goddefgarwch, hunan-ataliaeth, rhinwedd a thosturi ac eraill. Mae arferion Hindŵaidd yn cynnwys defodau fel puja (addoli) a datganiadau, japa, myfyrdod (dhyāna), defodau newid byd (rites of passage) sy'n deulu-ganolog, gwyliau blynyddol, ac ambell bererindod. Ynghyd ag arferion amrywiol fel ioga, mae rhai Hindwiaid yn gadael eu byd cymdeithasol a'u heiddo materol ac yn cymryd rhan mewn Sannyasa (mynachaeth) gydol oes er mwyn cyflawni moksha.

Mae testunau Hindŵaidd yn cael eu dosbarthu i ddau grwp: Śruti ("clywed") a Smṛti ("cofio"), a'u prif ysgrythurau yw'r Veda, yr Upanishads, y Purānas, y Mahābhārata, y Rāmāyana, a'r Āgamas. Ceir chwe ysgol athroniaeth Hindŵ a elwir yn āstika, sy'n cydnabod awdurdod y Vedas, sef Sānkhya, Ioga, Nyāya, Vaisheshika, Mimāmsā a Vedanta . Mae'r gronoleg Puranig yn cyflwyno achau o filoedd o flynyddoedd, gan ddechrau gyda'r rishis Vedig, ond mae ysgolheigion yn ystyried Hindŵaeth fel ymasiad neu synthesis o orthopraxy Brahmanaidd<nowiki> gyda diwylliannau Indiaidd amrywiol, â gwreiddiau amrywiol a dim sylfaenydd penodol. Daeth y synthesis Hindŵaidd hwn i'r amlwg ar ôl y cyfnod Vedic, rhwng c. 500 –200 BCE ac c. 300 CE, yng nghyfnod yr Ail Drefoli a chyfnod clasurol cynnar Hindŵaeth, pan gyfansoddwyd yr Epics a'r Purānas cyntaf. Ffynnodd yn y cyfnod canoloesol, gyda dirywiad Bwdhaeth yn India.

Ar hyn o bryd, y pedwar enwad mwyaf o fewn Hindŵaeth yw Vaishnavism, Shaivism, Shaktism a Smartism. Mae ffynonellau awdurdod a gwirioneddau tragwyddol yn y testunau Hindŵaidd yn chwarae rhan bwysig, ond ceir traddodiad Hindŵaidd cryf hefyd o gwestiynu awdurdod er mwyn dyfnhau dealltwriaeth o'r gwirioneddau hyn a datblygu'r traddodiad ymhellach. Hindŵaeth yw'r ffydd a broffesir fwyaf eang yn India, Nepal a Mauritius. Mae nifer sylweddol o gymunedau Hindŵaidd i'w cael yn Ne-ddwyrain Asia gan gynnwys yn Bali, Indonesia, y Caribî, Gogledd America, Ewrop, Oceania, Affrica, a rhanbarthau eraill .

Diffiniadau

Mae Hindŵaeth yn cynnwys amrywiaeth o syniadau ar ysbrydolrwydd a thraddodiadau, ond nid oes ganddo drefn eglwysig, dim awdurdod crefyddol diamheuol, dim corff llywodraethu, dim proffwyd/i nac unrhyw lyfr sanctaidd penodol. Gall Hindwiaid ddewis bod yn amldduwiol, pantheistig, panentheistig, pandeistig, henotheistig, monotheistig, monistig, agnostig, anffyddiol neu ddyneiddiol. Yn ôl Doniger, "mae syniadau am holl brif faterion ffydd a ffordd o fyw - llysieuaeth, di-drais, cred mewn aileni, hyd yn oed cast - yn destunau dadl, ac nid dogma."

Oherwydd yr ystod eang o draddodiadau a syniadau a gwmpesir gan y term Hindŵaeth, mae'n anodd dod o hyd i ddiffiniad cynhwysfawr. Mae'r grefydd "yn gwadu ein hawydd i'w diffinio a'i chategoreiddio". Diffiniwyd Hindŵaeth yn amrywiol fel crefydd, fel traddodiad crefyddol, ac fel set o gredoau crefyddol, ac fel "ffordd o fyw". O safbwynt geirfa'r Gorllewin, cyfeirir at Hindŵaeth fel 'crefydd', ond yn India, caiff ei diffionio'n amlach fel dharma, sy'n ehangach na chrefydd y Gorllewin.

Mae'r astudiaeth o India, ei diwylliannau a'i chrefyddau, a'r diffiniad o "Hindŵaeth", wedi cael eu llunio gan fuddiannau gwladychiaeth a chan syniadau Gorllewinol am grefydd. Ers y 1990au, mae'r dylanwadau hyn wedi bod yn destun dadl ymhlith ysgolheigion Hindŵaidd, ac maent hefyd wedi beirniadu gogwydd y gorllewin ar India.

Diffiniadau cyfreithiol

Diffinir Hindŵaeth yng Nghyfraith India fel us sy'n: "Derbyn y Veda gyda pharch; cydnabyddiaeth o'r ffaith bod y modd neu'r ffyrdd i Moksha yn amrywiol; a sylweddoliad o'r gwir bod nifer y duwiau i'w haddoli yn fawr".

Barn ysgolheigaidd

Bathwyd y term Hindŵaeth yn ethnograffeg y Gorllewin yn y 18g, ac mae'n cyfeirio at ymasiad neu synthesis amrywiol ddiwylliannau a thraddodiadau Indiaidd, gyda gwreiddiau amrywiol a dim sylfaenydd. Daeth y synthesis Hindŵaidd hwn i'r amlwg ar ôl y cyfnod Vedig, rhwng c. 500 –200 CC a c. 300 OC, yng nghyfnod yr Ail Drefoli a chyfnod clasurol cynnar Hindŵaeth, pan gyfansoddwyd yr Epics a'r Puranas cyntaf. Ffynnodd yn y cyfnod canoloesol, gyda dirywiad Bwdhaeth yn India. Mae goddefgarwch Hindŵaeth i amrywiadau mewn cred a'i ystod eang o draddodiadau yn ei gwneud hi'n anodd ei ddiffinio fel crefydd yn ôl diffiniadau traddodiadol y gorllewin.

Amrywiaeth ac undod

Amrywiaeth

Ganesha yw un o'r duwiau mwyaf adnabyddus a mwyaf addoledig yn y pantheon Hindŵaidd.

Mae credoau Hindŵaidd yn helaeth ac yn amrywiol iawn, ac felly cyfeirir at Hindŵaeth yn aml fel teulu o grefyddau yn hytrach nag un grefydd. O fewn pob crefydd yn y teulu hwn o grefyddau, mae yna wahanol ddiwinyddiaeth, arferion, a thestunau cysegredig. Nid oes gan Hindŵaeth "system gred unedig wedi'i hamgodio mewn datganiad o ffydd neu gredo", ond yn hytrach mae'n derm ymbarél sy'n cynnwys lluosogrwydd ffenomenau crefyddol India. Yn ôl Goruchaf Lys India,

“

Yn wahanol i grefyddau eraill yn y Byd, nid yw'r grefydd Hindŵaidd yn hawlio un Proffwyd, nid yw'n addoli unrhyw un Duw, nid yw'n credu mewn unrhyw un cysyniad athronyddol ac nid yw'n dilyn unrhyw un ddefod neu berfformiad/au crefyddol; mewn gwirionedd, nid yw'n bodloni nodweddion traddodiadol crefydd na chredo. Mae'n ffordd o fyw a dim byd mwy ".

”

Undod

Er gwaethaf y gwahaniaethau, mae yna ymdeimlad o undod hefyd. Mae'r rhan fwyaf o draddodiadau Hindŵaidd yn parchu corff o lenyddiaeth grefyddol neu gysegredig, y Vedas, er bod eithriadau. Mae'r testunau hyn yn ein hatgoffa o'r dreftadaeth ddiwylliannol hynafol ac maent yn destun balchder i Hindwiaid, gyda Louis Renou yn nodi "hyd yn oed yn y parthau mwyaf uniongred, mae'r parch i'r Vedas yn amlwg".

Credoau

Cerflun ar banel wal yn nheml Hoysaleswara yn Halebidu, yn cynrychioli'r Trimurti: Brahma, Shiva a Vishnu

Mae themâu amlwg yng nghredoau Hindŵaidd yn cynnwys (ond heb fod yn gyfyngedig i) Dharma (moeseg / dyletswyddau), saṃsāra (cylch parhaus ymglymiad mewn nwydau a'r enedigaeth, bywyd, marwolaeth ac aileni sy'n deillio o hynny), Karma (gweithredu, bwriad, a chanlyniadau ), moksha (rhyddhad rhag ymlyniad a saṃsāra), a'r amrywiol iogas (llwybrau neu arferion).

Purusharthas

Mae Purusharthas yn cyfeirio at amcanion bywyd dynol. Mae meddwl Clasurol Hindŵaidd yn derbyn pedwar nod neu nod cywir ym mywyd dynol, a elwir yn Puruṣārthas:

• Dharma ,
• Artha ,
• Kama, a
• Moksha .

Dharma (cyfiawnder, moeseg)

Ystyrir Dharma fel y nod mwyaf blaenllaw mewn Hindŵaeth. Mae'r cysyniad o dharma yn cynnwys ymddygiadau yr ystyrir eu bod yn unol ag rta, y drefn sy'n gwneud bywyd a bydysawd yn bosibl, ac mae'n cynnwys dyletswyddau, hawliau, deddfau, ymddygiad, rhinweddau a "ffordd gywir o fyw". Mae dharma Hindŵaidd yn cynnwys dyletswyddau crefyddol, hawliau moesol a dyletswyddau pob unigolyn, ynghyd ag ymddygiadau sy'n galluogi trefn gymdeithasol, ymddygiad cywir, a rhai rhinweddol. Dharma, yn ôl Van Buitenen, yw'r hyn y mae'n rhaid i bob bod dynol presennol ei dderbyn a'i barchu i gynnal cytgord a threfn yn y byd.

Artha (bywoliaeth, cyfoeth)

Artha yw'r ymgais rhinweddol i gael cyfoeth materol, bywoliaeth, rhwymedigaethau a ffyniant economaidd. Mae'n cynnwys bywyd gwleidyddol, diplomyddiaeth a lles materol. Mae'r cysyniad artha yn cynnwys yr holl "ffyrdd o fyw", gweithgareddau ac adnoddau sy'n galluogi person i fod mewn cyflwr arbennig: cyfoeth, gyrfa a diogelwch ariannol. Mae mynd ar drywydd artha yn iawn yn cael ei ystyried yn nod pwysig ym mywyd dynol mewn Hindŵaeth.

Kāma (pleser y synhwyrau)

Mae Kāma (Sansgrit, Pali: काम) yn golygu awydd, awch, dymuniad, angerdd, hiraeth, pleser y synhwyrau, mwynhad esthetig bywyd, hoffter, neu gariad, gyda neu heb yr ochr rhywiol. Mewn Hindŵaeth, mae kama yn cael ei ystyried yn nod hanfodol ac iach ym mywyd dynol cyn belled nad yw'r person yn aberthu dharma, artha a moksha.

Mokṣa (rhyddhad, rhyddid rhag saṃsāra)

Moksha (Sansgrit: मोक्ष; Mokṣa) neu mukti (Sansgrit: मुक्ति) yw'r nod eithaf, pwysicaf yn Hindŵaeth. Ar un ystyr, mae moksha yn gysyniad sy'n gysylltiedig â rhyddhau rhag tristwch, dioddefaint a saṃsāra (cylch aileni genedigaeth). Gelwir rhyddhau o'r cylch hwn, ar ôl bywyd, yn enwedig yn ysgolion damcaniaethol Hindŵaeth yn moksha. Ystyrir marwolaeth yn ddibwys mewn perthynas â'r Hunan cosmig.

Karma a saṃsāra

Mae Karma yn cyfieithu'n llythrennol fel gwaith, neu weithred, ac mae hefyd yn cyfeirio at theori Vedig o "gyfraith foesol achos ac effaith". Mae'r theori yn gyfuniad o (1) achosiaeth a all fod yn foesegol neu'n an-foesegol; (2) moeseg, hynny yw gweithredoedd da neu ddrwg sy'n arwain at ganlyniadau; a (3) aileni. Dehonglir theori Karma fel un sy'n egluro amgylchiadau presennol unigolyn gan gyfeirio at ei weithredoedd yn y gorffennol. Gall y gweithredoedd hyn a'u canlyniadau fod ym mywyd cyfredol unigolyn, neu, yn ôl rhai ysgolion Hindŵaidd, ym mywydau'r gorffennol. Gelwir y cylch hwn o eni, bywyd, marwolaeth ac aileni yn saṃsāra. Credir bod rhyddhau o saṃsāra trwy moksha yn sicrhau hapusrwydd a heddwch parhaol. Mae ysgrythurau Hindŵaidd yn dysgu bod y dyfodol yn swyddogaeth o ymdrech ddynol gyfredol sy'n deillio o ewyllys rydd a gweithredoedd dynol yn y gorffennol sy'n gosod yr amgylchiadau.

Y cysyniad o Dduw

Mae Hindŵaeth yn system amrywiol o feddwl gydag amrywiaeth eang o gredoau; mae ei gysyniad o Dduw yn gymhleth ac yn dibynnu ar bob unigolyn a'r traddodiad a'r athroniaeth a ddilynir. Cyfeirir ato weithiau fel henotheistig (h.y., yn ymwneud ag ymroddiad i dduw sengl wrth dderbyn bodolaeth eraill), ond mae unrhyw derm o'r fath yn llawer rhy syml.

Mae'r Nasadiya Sukta (Emyn y Creu) o'r Rig Veda yn un o'r testunau cynharaf sy'n "dangos ymdeimlad o ddyfalu metaffisegol" am yr hyn a greodd y bydysawd, y cysyniad o dduw (iau) Yr Un, ac a yw hyd yn oed Yr Un yn gwybod sut y daeth y bydysawd i fodolaeth. Mae'r Rig Veda yn canmol nifer o dduwdodau (neu fân dduwiau), dim un ohonyn nhw'n uwchraddol nac yn israddol, mewn modd henotheistig. Mae'r emynau yn cyfeirio dro ar ôl tro at Un Gwirionedd ac un Realaeth Eithaf. Dehonglwyd "Un Gwirionedd" o fewn llenyddiaeth Vedig, yn ysgolheictod yr oes fodern, fel undduwiaeth, monistiaeth, yn ogystal ag Egwyddorion Cudd y tu ôl i ddigwyddiadau a phrosesau mawr natur.

xxx Mae Hindwiaid yn credu bod gan bob creadur byw 'Yr Hunan' (tebyg i 'Enaid'). Gelwir y gwir "Hunan" hwn o bob person yn ātman . Credir bod yr Hunan yn dragwyddol. Yn ôl diwinyddiaeth monistig / pantheistig (di-ddeuol) Hindŵaidd, mae'r Atman hwn yn wahanol i Brahman, yr ysbryd goruchaf neu'r Realiti Ultimate. Nod bywyd, yn ôl ysgol Advaita, yw sylweddoli bod Hunan rhywun yn union yr un fath â Hunan y goruchaf, bod yr Hunan goruchaf yn bresennol ym mhopeth a phawb, mae'r holl fywyd yn rhyng-gysylltiedig ac mae undod ym mhob bywyd. Mae ysgolion deuistig (Dvaita a Bhakti) yn dehongli Brahman fel y Bod Goruchaf sydd ar wahân i'r Hunan unigol. Maent yn addoli'r Bod Goruchaf fel Vishnu, Brahma, Shiva, neu Shakti, yn dibynnu ar y sect. Gelwir Duw yn Ishvara, Bhagavan, Parameshwara, Deva neu Devi, ac mae gan y termau hyn wahanol ystyron mewn gwahanol ysgolion Hindŵaeth.

Prif draddodiadau

Enwadau

Panchayatana Ganesha-ganolog ("pum duwdod", o'r traddodiad Smarta): Ganesha (canol) gyda Shiva (chwith uchaf), Parvati (dde uchaf), Vishnu (chwith isaf) a Surya (dde isaf). Mae gan yr holl dduwdodau hyn sectau ar wahân wedi'u cysegru iddynt hefyd.

Nid oes gan Hindŵaeth awdurdod athrawiaethol canolog ac nid yw llawer o Hindwiaid sy'n ymarfer yn honni eu bod yn perthyn i unrhyw enwad neu draddodiad penodol. Fodd bynnag, defnyddir pedwar enwad mawr mewn astudiaethau ysgolheigaidd: Vaishnavism, Shaivism, Shaktism a Smartism. Mae'r enwadau hyn yn wahanol i'w gilydd, yn bennaf o ran y duwdod canolog a addolir, y traddodiadau a'r rhagolwg Mae enwadau Hindŵaeth, dywed Lipner, yn wahanol i'r rhai a geir ym mhrif grefyddau'r byd, oherwydd bod enwadau Hindŵaidd yn niwlog gydag unigolion yn ymarfer mwy nag un, ac mae'n awgrymu'r term "polyganolog Hindŵaidd".

Arferion

Defodau

Priodas yw'r ddefod bersonol fwyaf helaeth y mae oedolyn Hindŵaidd yn ymgymryd â hi yn ei fywyd. Mae priodas Hindŵaidd nodweddiadol yn cael ei gweinyddu cyn defod tân Vedig (gw. y llun).

Mae'r rhan fwyaf o Hindwiaid yn cynnal defodau crefyddol gartref. Mae'r defodau'n amrywio'n fawr ymhlith ardaloedd, pentrefi ac unigolion. Nid ydyn nhw'n orfodol mewn Hindŵaeth. Dewis unigolyn yw natur a lle defodau. Mae rhai Hindwiaid defosiynol yn perfformio defodau dyddiol fel addoli ar doriad y wawr ar ôl cael bath (fel arfer mewn cysegr teulu, ac yn nodweddiadol mae'n cynnwys goleuo lamp ac yn cynnig bwydydd o flaen delweddau o'r duwiau), llefaru o sgriptiau crefyddol, canu bhajans (emynau defosiynol), ioga, myfyrdod, llafarganu mantras ac eraill.

Gwelir defodau Vedig gyda thân (yajna) a llafarganu emynau Vedig ar achlysuron arbennig, fel priodasau Hindŵaidd. Mae digwyddiadau mawr eraill bywyd, fel defodau ar ôl marwolaeth, yn cynnwys yajña a llafarganu mantras Vedig.

Mae geiriau'r mantras yn "sanctaidd." Wrth eu defnyddio mewn defodau Vedig maent yn dod yn synau hudol, "yn ddull i gyrraedd y nod." Yn y persbectif Brahmanaidd, mae gan y synau eu hystyr eu hunain, ystyrir mantras yn "rythmau cyntefig cyntaf y greadigaeth", cyn y ffurfiau y maent yn cyfeirio atynt. Trwy eu llafarganu mae'r cosmos yn cael ei adfywio, "trwy fywiogi a maethu ffurfiau'r greadigaeth yn eu sylfaen. Cyn belled â bod purdeb y synau yn cael ei gadw, bydd adrodd y mantras yn effeithiol, ni waeth a yw bodau dynol yn deall eu hystyr disylwedd."

Gwyliau

Mae gŵyl y goleuadau, Diwali, yn cael ei dathlu gan Hindwiaid ledled y byd.

Hindwiaid yn Ghana yn dathlu Ganesh Chaturti

Mae gwyliau Hindŵaidd (Sansgrit: Utsava ; yn llythrennol: "i godi'n uwch") yn seremonïau sy'n plethu bywyd unigol a chymdeithasol i dharma. Mae gan Hindŵaeth lawer o wyliau trwy gydol y flwyddyn, lle mae'r dyddiadau'n cael eu gosod gan y calendr Hindŵaidd lunisolar, ac mae llawer ohonynt yn cyd-daro naill ai â'r lleuad lawn (Holi) neu'r lleuad newydd (Diwali), yn aml gyda newidiadau tymhorol. Dim ond yn rhanbarthol y mae rhai gwyliau i'w cael ac maen nhw'n dathlu traddodiadau lleol, tra bod ambell un fel Holi a Diwali yn draws-Hindŵaidd. Mae'r gwyliau fel arfer yn dathlu digwyddiadau Hindŵaidd, gan gysylltu themâu ysbrydol a dathlu agweddau ar berthnasoedd dynol fel y berthynas agos Chwaer-Frawd dros ŵyl Raksha Bandhan (neu Bhai Dooj). Mae'r un ŵyl weithiau'n nodi gwahanol straeon yn dibynnu ar yr enwad Hindŵaidd, ac mae'r dathliadau'n ymgorffori themâu rhanbarthol, amaethyddiaeth draddodiadol, celfyddydau lleol, cyfarfyddiadau teuluol, defodau a gwleddoedd Puja.

Pererindota

Mae llawer o ymlynwyr yn ymgymryd â phererindodau, sydd yn hanesyddol wedi bod yn rhan bwysig o Hindŵaeth ac yn parhau felly heddiw. Ceir safleoedd pererindota yn Tirtha, Kshetra, Gopitha neu Mahalaya. Enw'r broses neu'r siwrnai sy'n gysylltiedig â Tirtha yw Tirtha-yatra. Yn ôl y testun Hindŵaidd Skanda Purana, mae tri math i Tirtha: mae Jangam Tirtha i le y gellir ei symud o sadhu, rishi, guru. Mae Sthawar Tirtha i le na ellir ei symud, fel Benaras, Haridwar, Mynydd Kailash, afonydd sanctaidd; tra bod Manas Tirtha i le o feddwl, o wirionedd, elusen, amynedd, tosturi, neu'r Hunan. Mae Tīrtha-yatra, yn unrhyw beth sydd â gwerth salvific i Hindw, ac mae'n cynnwys safleoedd pererindod fel mynyddoedd neu goedwigoedd neu lan y môr neu afonydd neu byllau, yn ogystal â rhinweddau, gweithredoedd, astudiaethau neu gyflwr meddwl.

Diwylliant

Mae'r term " diwylliant Hindŵaidd " yn cyfeirio at agweddau cymedrig ar ddiwylliant sy'n ymwneud â'r grefydd, fel gwyliau a chodau gwisg a ddilynir gan yr Hindwiaid y gellir eu hysbrydoli'n bennaf o ddiwylliant India a De-ddwyrain Asia. Er y bu cymysgedd o ddiwylliant gwahanol mewn Hindŵaeth, mae hefyd wedi dylanwadu ar ddiwylliannau llawer o genhedloedd, yn bennaf y rhan o India Fwyaf.

Darllen pellach

Gwyddoniaduron

• Dalal, Roshen (2010b). Hinduism: An Alphabetical Guide. New Delhi: Penguin Books India. ISBN 978-0-14-341421-6.
• Jacobsen, Knut A.; et al., gol. (2009–2015). Brill's Encyclopedia of Hinduism. 1–6. Leiden: Brill. ISBN 9789004271289.
  • Vol. 1: Regions, Pilgrimage, Deities (2009).
  • Vol. 2: Sacred Languages, Ritual Traditions, Arts, Concepts (2010).
  • Vol. 3: Society, Religious Professionals, Religious Communities, Philosophies (2011).
  • Vol. 4: Historical Perspectives, Poets/Teachers/Saints, Relation to Other Religions and Traditions, Hinduism and Contemporary Issues (2012).
  • Vol. 5: Symbolism, Diaspora, Modern Groups and Teachers (2013).
  • Vol. 6: Indices (2015).
• Jain, Pankaj; Sherma, Rita; Khanna, Madhu, gol. (2018). Hinduism and Tribal Religions. Encyclopedia of Indian Religions. Dordrecht: Springer Netherlands. doi:10.1007/978-94-024-1036-5_541-1. ISBN 978-94-024-1036-5.
• Jones, Constance A.; Ryan, James D. (2007). Encyclopedia of Hinduism. Encyclopedia of World Religions. J. Gordon Melton, Series Editor. New York: Facts On File. ISBN 978-0-8160-5458-9. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2020-04-02.
• Werner, Karel (1997). A Popular Dictionary of Hinduism (arg. Rev.). Surrey: Curzon Press. ISBN 0-7007-1049-3.

Introductory

• Fowler, Jeaneane D. (1997). Hinduism: Beliefs and Practices. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-898723-60-8.
• Flood, Gavin D. (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press.

Hanes

• Chattopadhyaya, D. P. (gol.). History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization. 1–15. Delhi: Centre for Studies in Civilizations.
• Parpola, Asko (2015). The Roots of Hinduism. The Early Aryans and the Indus Civilization. Oxford University Press. ISBN 9780190226930.
• Samuel, Geoffrey (2010). The Origins of Yoga and Tantra. Indic Religions to the Thirteenth Century. Cambridge University Press.

Athroniaeth

• Radhakrishnan, Sarvepalli (1923–1927). Indian Philosophy. 1–2. Oxford University Press.

Testun

• Klostermaier, Klaus K. (2007). A Survey of Hinduism: Third Edition. State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-7082-4.
• Flood, Gavin, gol. (2003). Blackwell companion to Hinduism. Blackwell Publishing. ISBN 978-0-631-21535-6.
• Richards, Glyn, gol. (1985). A Sourcebook of Modern Hinduism. London: Curzon Press. t. 212. ISBN 978-0-7007-0173-5.

Gweler hefyd

• Rhestr duwiau a duwiesau Hindŵaidd
• Veda

Cyfeiriadau

• Acri, Andrea; Creese, Helen; Griffiths, Arlo, gol. (2011). From Lanka Eastwards: The Ramayaṇa in the Literature and Visual Arts of Indonesia. Leiden: KITLV Press.
• Anthony, David W. (2007). The Horse The Wheel And Language. How Bronze-Age Riders From the Eurasian Steppes Shaped The Modern World. Princeton University Press.
• Anthony, David; Ringe, Don (2015), "The Indo-European Homeland from Linguistic and Perspectives", Annual Review of Linguistics 1: 199–219, doi:10.1146/annurev-linguist-030514-124812
• Avari, Burjor (2013). Islamic Civilization in South Asia: A history of Muslim power and presence in the Indian subcontinent. Routledge. ISBN 978-0-415-58061-8.
• Ayalon, David (1986). Studies in Islamic History and Civilisation. Brill. ISBN 978-965-264-014-7.
• Acharya, P. K. (1927). Indian Architecture according to the Manasara Shilpa Shastra. London: Oxford University Press (Republished by Motilal Banarsidass). ISBN 0300062176.
• Bakker, F.L. (1997). "Balinese Hinduism and the Indonesian State: Recent Developments". Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia 153 (1): 15–41. doi:10.1163/22134379-90003943. JSTOR 27864809.
• Basham, Arthur Llewellyn (1989). The Origins and Development of Classical Hinduism. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-507349-2.
• Basham, A. L. (1999). A Cultural History of India. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-563921-6.
• Beck, Guy L., gol. (2005). Alternative Krishnas: Regional and Vernacular Variations on a Hindu Deity. Albany, NY: SUNY Press. ISBN 978-0-7914-6415-1.
• Bhardwaj, Surinder Mohan (1983). Hindu Places of Pilgrimage in India: A Study in Cultural Geography. University of California Press. ISBN 978-0-520-04951-2.
• Bhaskarananda, Swami (1994). Essentials of Hinduism. Viveka Press. ISBN 978-1-884852-02-2.
• Bilimoria, ed. (2007), Indian Ethics: Classical Traditions and Contemporary Challenges
• Bowker, John (2000). The Concise Oxford Dictionary of World Religions. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-280094-7.
• Brodd, Jeffrey (2003). World Religions. Winona, MN: Saint Mary's Press. ISBN 978-0-88489-725-5.
• Bronkhorst, Johannes (2007), Greater Magadha: Studies in the Culture of Early India, BRILL
• Bronkhorst, Johannes (2011), Buddhism in the Shadow of Brahmanism, BRILL, https://www.researchgate.net/publication/294688170, adalwyd 29 December 2020
• Bronkhorst, Johannes (2015), "The historiography of Brahmanism", in Otto, History and Religion: Narrating a Religious Past, Walter deGruyter
• Bronkhorst, Johannes (2016), How the Brahmains Won, BRILL, https://www.researchgate.net/publication/309179849, adalwyd 29 December 2020
• Bronkhorst, Johannes (2017), "Brahmanism: Its place in ancient Indian society", Contributions to Indian Sociology 51 (3): pp. 361–369
• Bryant, Edwin (2001). The Quest for the Origins of Vedic Culture. Oxford University Press. ISBN 0-19-513777-9.
• Bryant, Edwin (2007). Krishna: A Sourcebook. Oxford University Press.
• Bryant, Edwin; Ekstrand, Maria (2004). The Hare Krishna Movement. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-12256-6.
• Bryant, Edwin Francis; Ekstrand, Maria (2013). The Hare Krishna Movement: The Postcharismatic Fate of a Religious Transplant. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-50843-8.
• Burley, Mikel (2007). Classical Samkhya and Yoga: An Indian Metaphysics of Experience. Taylor & Francis.
• Carney, Gerald T. (2020). "Baba Premananda Bharati: his trajectory into and through Bengal Vaiṣṇavism to the West". In Ferdinando Sardella; Lucian Wong (gol.). The Legacy of Vaiṣṇavism in Colonial Bengal. Routledge Hindu Studies Series. London; New York: Routledge. tt. 135–160. ISBN 978-1-138-56179-3.
• Christian, David (2011). Maps of Time: An Introduction to Big History. University of California Press. ISBN 978-0-520-95067-2.
• Clarke, Peter Bernard (2006). New Religions in Global Perspective. Routledge. t. 209. ISBN 978-0-7007-1185-7.
• Cœdès, George (1968). The Indianized States of Southeast Asia. Cyfieithwyd gan Susan Brown Cowing. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
• Comans, Michael (2000). The Method of Early Advaita Vedānta: A Study of Gauḍapāda, Śaṅkara, Sureśvara, and Padmapāda. Delhi: Motilal Banarsidass.
• Cousins, L. S. (2010). "Buddhism". The Penguin Handbook of the World's Living Religions. Penguin. ISBN 9780141955049. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2 April 2020. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Coward, Harold (2008). The perfectibility of human nature in eastern and western thought. ISBN 978-0-7914-7336-8. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 1 Ionawr 2016. Cyrchwyd 2 Gorffennaf 2015.
• Crangle, Edward Fitzpatrick (1994). The Origin and Development of Early Indian Contemplative Practices. Otto Harrassowitz Verlag.
• Dalal, Roshen (2010). The Religions of India: A Concise Guide to Nine Major Faiths. Delhi: Penguin Books India. ISBN 978-0-14-341517-6. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 18 April 2017.
• Deutsch, Eliot (2001). "The self in Advaita Vedanta". In Roy Perrett (gol.). Indian philosophy: Volume 3, metaphysics. Taylor and Francis. tt. 343–360. ISBN 978-0-8153-3608-2.
• Deutsch, Eliot; Dalvi, Rohit (2004), The essential Vedanta. A New Source Book of Advaita Vedanta, World Wisdom, ISBN 978-0941532525
• Dirks, Nicholas (2001). Castes of Mind: Colonialism and the Making of Modern India. Princeton University Press. ISBN 9-780-691-08895-2.
• Dixon, R. M. W. (1996). "Origin legends and linguistic relationships". Oceania 67 (2): 127–140. doi:10.1002/j.1834-4461.1996.tb02587.x. JSTOR 40331537.
• Doniger, Wendy (1990). Textual Sources for the Study of Hinduism (arg. 1st). University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-61847-0.
• Doniger, Wendy (2000). Merriam-Webster's Encyclopedia of World Religions. Merriam-Webster. ISBN 978-0-87779-044-0.
• Doniger, Wendy (2010). The Hindus: An Alternative History. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-959334-7.
• Doniger, Wendy (2014), On Hinduism, Oxford University Press USA, ISBN 978-0-19-936007-9, https://books.google.com/books?id=iM_QAgAAQBAJ&pg=PA3, adalwyd 29 December 2020
• Eaton, Richard M. (1993). The Rise of Islam and the Bengal Frontier, 1204–1760. University of California Press. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 27 Mai 2016. Cyrchwyd 8 Awst 2015.
• Eaton, Richard M. (2000a). "Temple desecration in pre-modern India. Part I". Frontline. http://www.columbia.edu/itc/mealac/pritchett/00islamlinks/txt_eaton_temples1.pdf. Adalwyd 8 Awst 2015.
• Eaton, Richard M. (2006). "Introduction". In Chatterjee, Indrani; Eaton, Richard M. (gol.). Slavery and South Asian History. Indiana University Press 0–2533. ISBN 978-0-253-34810-4.
• Eck, Diana L. (2012). India: A Sacred Geography. Harmony. ISBN 978-0-385-53190-0.
• Eck, Diana L. (2013). India: A Sacred Geography. Random House. ISBN 978-0-385-53192-4.
• Eliade, Mircea (1970). Yoga: Immortality and Freedom. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01764-8.
• Eliade, Mircea (2009). Yoga: Immortality and Freedom. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-14203-6.
• Embree, Ainslie T. (1988). Sources of Indian Tradition. Vol. 1: From the beginning to 1800 (arg. 2nd). Columbia University Press.
• Espín, Orlando O.; Nickoloff, James B., gol. (2007). An Introductory Dictionary of Theology and Religious Studies. Liturgical Press. ISBN 978-0-8146-5856-7.
• Esposito, John (2003). "Suhrawardi Tariqah". The Oxford Dictionary of Islam. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-512559-7.
• Feuerstein, Georg (2002). The Yoga Tradition. Motilal Banarsidass. ISBN 978-3-935001-06-9.
• Flood, Gavin D. (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press.
• Flood, Gavin (1997). "The Meaning and Context of the Puruṣārthas". In Lipner, Julius J. (gol.). The Bhagavadgītā for Our Times. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-565039-6.
• Flood, Gavin, gol. (2003). The Blackwell Companion to Hinduism. Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-3251-0. ISBN 978-0-631-21535-6.
• Flood, Gavin (2006). The Tantric Body. The Secret Tradition of Hindu Religion. I.B Taurus.
• Flood, Gavin (2008). The Blackwell Companion to Hinduism. John Wiley & Sons.
• Fowler, Jeaneane D. (1997). Hinduism: Beliefs and Practices. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-898723-60-8. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 22 Ionawr 2017. Cyrchwyd 10 Gorffennaf 2016.
• Fuller, Christopher John (2004). The Camphor Flame: Popular Hinduism and Society in India. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12048-5. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 7 Ionawr 2019. Cyrchwyd 10 Gorffennaf 2016.
• Gaborieau, Marc (June 1985). "From Al-Beruni to Jinnah: Idiom, Ritual and Ideology of the Hindu-Muslim Confrontation in South Asia". Anthropology Today 1 (3): 7–14. doi:10.2307/3033123. JSTOR 3033123.
• Ghurye, Govind Sadashiv (1980). The Scheduled Tribes of India. Transaction Publishers. ISBN 978-0-8785-5308-2. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Gombrich, Richard F. (1988). Theravāda Buddhism: A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo. London: Routledge. ISBN 978-0-415-07585-5.
• Gombrich, Richard F. (1996). Theravada Buddhism. A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo. London and New York: Routledge.
• Gomez, Luis O. (2013). "Buddhism in India". In Joseph Kitagawa (gol.). The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture. Routledge. ISBN 9781136875908.
• Gosch, Stephen; Stearns, Peter (2007). Premodern Travel in World History. Routledge. tt. 88–99. ISBN 978-0-415-22941-8.
• Grapperhaus, F. H. M. (2009). Taxes through the Ages. ISBN 978-90-8722-054-9.
• Halbfass, Wilhelm (1988), India and Europe: An Essay in Understanding, State University of New York Press
• Halbfass, Wilhelm (1991). Tradition and Reflection. SUNY Press. ISBN 978-0-7914-0361-7. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2 April 2020. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Halbfass, Wilhelm (1995). Philology and Confrontation: Paul Hacker on Traditional and Modern Vedānta. SUNY Press.
• Hark, Lisa; DeLisser, Horace (7 Medi 2011). Achieving Cultural Competency. John Wiley & Sons.
• Harman, William (2004). "Hindu Devotion". In Rinehart, Robin (gol.). Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice. ABC-CLIO. tt. 99–122. ISBN 978-1-57607-905-8.
• Harshananda, Swami (1989). "A Bird's Eye View of the Vedas". Holy Scriptures: A Symposium on the Great Scriptures of the World (arg. 2nd). Mylapore: Sri Ramakrishna Math. ISBN 978-81-7120-121-1.
• Hardy, P. (1977). "Modern European and Muslim explanations of conversion to Islam in South Asia: A preliminary survey of the literature". Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain & Ireland 109 (2): 177–206. doi:10.1017/s0035869x00133866.
• Harvey, Andrew (2001). Teachings of the Hindu Mystics. Shambhala. ISBN 978-1-57062-449-0.
• Hatcher, Brian A. (2015), Hinduism in the Modern World, Routledge, ISBN 978-1-135-04631-6, https://books.google.com/books?id=IdeoCgAAQBAJ
• Heesterman, Jan (2005). "Vedism and Brahmanism". In Jones, Lindsay (gol.). The Encyclopedia of Religion. 14 (arg. 2nd). Macmillan Reference. tt. 9552–9553. ISBN 978-0-02-865733-2.
• Hefner, Robert W. (1989). Hindu Javanese: Tengger Tradition and Islam. Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09413-7.
• Heitzman, James; Worden, Robert L. (1996). India: a country study. Federal Research Division, Library of Congress. LCCN 96019266. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020.
• Hiltebeitel, Alf (2002). "Hinduism". In Kitagawa, Joseph (gol.). The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture. Routledge. ISBN 9781136875977.
• Hiltebeitel, Alf (2007). "Hinduism". In Kitagawa, Joseph (gol.). The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture (arg. Digital). Routledge. ISBN 9781136875908.
• Hiltebeitel, Alf (2013). "Hinduism". In Kitagawa, Joseph (gol.). The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture. Routledge. ISBN 9781136875977.
• Holdrege, Barbara A. (1996), Veda and Torah: Transcending the Textuality of Scripture, SUNY Press, ISBN 978-0-7914-1639-6
• Holm, Jean; Bowker, John (2001) [1994]. Sacred Place (pb.). Continuum. ISBN 978-0-8264-5303-7. ISBN 978-1-6235-6623-4
• Hopfe, Lewis M.; Woodward, Mark R. (2008). Religions of the World. Pearson Education. ISBN 978-0-13-606177-9. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020.
• Howe, Leo (2001). Hinduism & Hierarchy in Bali. Oxford: James Currey. ISBN 978-0-85255-914-7.
• Inden, Ronald (1978). "Ritual, Authority, and Cycle Time in Hindu Kingship". In John F. Richards (gol.). Kingship and Authority in South Asia. New Delhi: South Asian Studies.
• Inden, Ronald B. (2000). Imagining India. C. Hurst & Co. Publishers.
• Isaeva, Natalia (1995). From Early Vedanta to Kashmir Shaivism. Albany, NY: SUNY Press. ISBN 978-0-7914-2449-0.
• Jain, Andrea (2015). Selling Yoga : from Counterculture to Pop culture. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-939024-3. OCLC 878953765.
• Jacobsen, Knut A. (2013). Pilgrimage in the Hindu Tradition: Salvific Space. Routledge. ISBN 978-0-415-59038-9.
• Johnson, W. J. (2009). A Dictionary of Hinduism. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-861025-0.
• Jones, Constance A.; Ryan, James D. (2007). Encyclopedia of Hinduism. Encyclopedia of World Religions. J. Gordon Melton, Series Editor. New York: Facts On File. ISBN 978-0-8160-5458-9. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2020-04-02.
• Joseph, Tony (2018), Early Indians: The Story of Our Ancestors and Where We Came From, Juggernaut
• Jouhki, Jukka (2006). "Orientalism and India". J@rgonia 8. http://research.jyu.fi/jargonia/artikkelit/jargonia8.pdf. Adalwyd 20 Tachwedd 2013.
• Kane, P. V. (1953). History of Dharmaśāstra: Ancient and Medieval Religious and Civil Law in India. 4.
• Khanna, Meenakshi (2007). Cultural History Of Medieval India. Berghahn Books.
• Kim, Hanna H. (2005). "Swaminarayan Movement". In Lindsay Jones (gol.). Encyclopedia of Religion: 15-volume Set. 13 (arg. 2nd). Detroit, Mi: MacMillan Reference USA. ISBN 0-02-865735-7. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2020-12-29 – drwy Encyclopedia.com.
• Kim, Sebastian (2005). In Search of Identity: Debates on Religious Conversion in India. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-567712-6.
• King, Richard (1999). Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East". Routledge.
• King, Richard (1999b). "Orientalism and the Modern Myth of "Hinduism"". NUMEN 46 (2): 146–185. doi:10.1163/1568527991517950. https://semanticscholar.org/paper/8b0081fa33185989d3d188473e829a624b354e45. Adalwyd 29 December 2020.
• King, Richard (2001). Orientalism and Religion: Post-Colonial Theory, India and "The Mystic East". Taylor & Francis e-Library.
• Kinney, Ann R.; Klokke, Marijke J.; Kieven, Lydia (2003). Worshiping Siva and Buddha: The Temple Art of East Java. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-2779-3.
• Klostermaier, Klaus K. (1994). A Survey of Hinduism (arg. 2nd). SUNY Press.
• Klostermaier, Klaus K. (2007). A Survey of Hinduism (arg. 3rd). SUNY Press. ISBN 978-0-7914-7082-4. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 22 Ionawr 2017. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Klostermaier, Klaus K. (5 Gorffennaf 2007a). "The Divine Presence in Space and Time – Murti, Tirtha, Kala". A Survey of Hinduism. SUNY Press. ISBN 978-0-7914-7082-4.
• Klostermaier, Klaus K. (2007b), Hinduism: A Beginner's Guide, Oneworld Publications, ISBN 978-1-78074-026-3, https://books.google.com/books?id=P0VCO1900dMC, adalwyd 29 December 2020
• Klostermaier, Klaus K. (2010). A Survey of Hinduism (arg. 3rd). SUNY Press. ISBN 978-0-7914-8011-3.
• Klostermaier, Klaus K. (2014), A Concise Encyclopedia of Hinduism, Oneworld Publications, ISBN 978-1-7807-4672-2, https://books.google.com/books?id=v1UQBwAAQBAJ, adalwyd 29 December 2020
• Knott, Kim (1998). Hinduism: A Very Short Introduction. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-160645-8. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Koller, John M. (1968). "Puruṣārtha as Human Aims". Philosophy East and West 18 (4): 315–319. doi:10.2307/1398408. JSTOR 1398408.
• Koller, John M. (1984). "The Sacred Thread: Hinduism in Its Continuity and Diversity, by J. L. Brockington (Book Review)". Philosophy East and West 34 (2): 234–236. doi:10.2307/1398925. JSTOR 1398925.
• Kramer, Kenneth (1986). World Scriptures: An Introduction to Comparative Religions. Paulist Press. ISBN 978-0-8091-2781-8.
• Kramrisch, Stella (1976a). The Hindu Temple. 1. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0223-0.
• Kramrisch, Stella (1976b). The Hindu Temple. 2. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0224-7.
• Kurien, Prema (2006). "Multiculturalism and American Religion: The Case of Hindu Indian Americans". Social Forces 85 (2): 723–741. doi:10.1353/sof.2007.0015.
• Larson, Gerald (1995). India's Agony Over Religion. SUNY Press. ISBN 978-0-7914-2411-7.
• Larson, Gerald James (2009). "Hinduism". World Religions in America: An Introduction. Westminster John Knox Press. tt. 179–198. ISBN 9781611640472.
• Leaf, Murray J. (2014), The Anthropology of Eastern Religions: Ideas, Organizations, and Constituencies, Lexington Books, ISBN 9780739192412, https://books.google.com/books?id=NRavAwAAQBAJ, adalwyd 29 December 2020
• Lingat, Robert (1973). The Classical Law of India. University of California Press. ISBN 978-0-520-01898-3. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 22 December 2019. Cyrchwyd 5 Gorffennaf 2017.
• Lipner, Julius (2009). Hindus: their religious beliefs and practices (arg. 2nd). Abingdon: Routledge. ISBN 978-0-203-86464-7. OCLC 812916971.
• Lochtefeld, James G. (2002a). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M. The Rosen Publishing Group. ISBN 978-0-8239-3179-8. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 28 December 2016. Cyrchwyd 10 Tachwedd 2017. ISBN 978-0-8239-2287-1.
• Lochtefeld, James G. (2002n). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: N-Z. The Rosen Publishing Group. ISBN 978-0-8239-3180-4.
• Lockard, Craig A. (2007). Societies, Networks, and Transitions. Volume I: to 1500. Cengage Learning. ISBN 978-0-618-38612-3. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 26 Tachwedd 2016. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Long, Jeffrey D. (2013). Jainism: An Introduction. I. B. Tauris.
• Lorenzen, David N. (1999). "Who Invented Hinduism?". Comparative Studies in Society and History 41 (4): 630–659. doi:10.1017/s0010417599003084.
• Lorenzen, David N. (2002). "Early Evidence for Tantric Religion". In Harper, Katherine Anne; Brown, Robert L. (gol.). The Roots of Tantra. State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-5306-3.
• Lorenzen, David N. (2006). Who Invented Hinduism: Essays on Religion in History. Yoda Press. ISBN 978-81-902272-6-1. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 3 Ionawr 2017. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Malik, Jamal (2008). Islam in South Asia: A Short History. Brill Academic. ISBN 978-90-04-16859-6.
• Marsh, Donna (May 11, 2015). Doing Business in the Middle East: A cultural and practical guide for all business professionals. Little, Brown Book Group. ISBN 9781472135674.
• McMahan, David L. (2008). The Making of Buddhist Modernism. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518327-6.
• Melton, J. Gordon; Baumann, Martin, gol. (2010). Religions of the world: a comprehensive encyclopedia of beliefs and practices. 6-volume Set (arg. 2nd). Santa Barbara; Denver; Oxford: ABC-Clio. ISBN 978-1-59884-203-6. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2016-05-30.
• Michaels, Axel (2004). Hinduism: Past and Present. Cyfieithwyd gan Harshav, Barbara. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-08953-9. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 5 Chwefror 2017. Cyrchwyd 5 Gorffennaf 2017.
• Michell, George (1977). The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-53230-1. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 4 Chwefror 2017. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Michell, George (1988). The Hindu Temple: An Introduction to Its Meaning and Forms. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-53230-1.
• Misra, Amalendu (2004). Identity and Religion: Foundations of Anti-Islamism in India. SAGE.
• Monier-Williams, Monier (1974). Brahmanism and Hinduism: Or, Religious Thought and Life in India, as Based on the Veda and Other Sacred Books of the Hindus. Elibron Classics. Adamant Media Corporation. ISBN 978-1-4212-6531-5. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 8 Gorffennaf 2007.
• Monier-Williams, Monier (2001) [first published 1872]. English Sanskrit dictionary. Delhi: Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-206-1509-0. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 24 Gorffennaf 2007.
• Muesse, Mark William (2003). Great World Religions: Hinduism.
• Muesse, Mark W. (2011). The Hindu Traditions: A Concise Introduction. Fortress Press. ISBN 978-0-8006-9790-7.
• Muller, Max (1859). A History of Ancient Sanskrit Literature. London: Williams and Norgate.
• Nakamura, Hajime (2004). A History of Early Vedanta Philosophy. Part Two. Delhi: Motilal Banarsidass.
• Narasimhan, Vagheesh M. (2019). "The Formation of Human Populations in South and Central Asia". Science 365 (6457): eaat7487. doi:10.1126/science.aat7487. PMC 6822619. PMID 31488661. https://scholar.harvard.edu/vagheesh/centralsouthasia. Adalwyd 29 December 2020.
• Narayanan, Vasudha (2009). Hinduism. The Rosen Publishing Group. ISBN 978-1-4358-5620-2.
• Nath, Vijay (2001). "From 'Brahmanism' to 'Hinduism': Negotiating the Myth of the Great Tradition". Social Scientist 29 (3/4): 19–50. doi:10.2307/3518337. JSTOR 3518337.
• Neusner, Jacob, gol. (2009). World Religions in America: An Introduction (arg. 4th). Westminster John Knox Press. ISBN 978-0-664-23320-4. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 18 April 2017. Cyrchwyd 2 Gorffennaf 2015.
• Nicholson, Andrew J. (2010). Unifying Hinduism: Philosophy and Identity in Indian Intellectual History. South Asia across the disciplines. 3. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-14986-0.
• Noble, Allen (1998). "South Asian Sacred Places". Journal of Cultural Geography 17 (2): 1–3. doi:10.1080/08873639809478317.
• Novetzke, Christian Lee (2013). Religion and Public Memory. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-51256-5.
• Nussbaum, Martha C. (2009). The Clash Within: Democracy, Religious Violence, and India's Future. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-03059-6. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 25 Mai 2013.
• Oberlies, T. (1998). Die Religion des Rgveda. Vienna: Institut für Indologie der Universität Wien. ISBN 978-3-900271-32-9.
• Osborne, E. (2005). Accessing R.E. Founders & Leaders, Buddhism, Hinduism and Sikhism Teacher's Book Mainstream. Folens.
• Pande, Govind Chandra, gol. (2006). India's Interaction with Southeast Asia. History of Science, Philosophy and Culture in Indian Civilization, vol. 1, part 3. Delhi: Centre for Studies in Civilizations. ISBN 9788187586241.
• Parpola, Asko (2015). The Roots of Hinduism. The Early Aryans and the Indus Civilization. Oxford University Press. ISBN 9780190226930. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 29 December 2020.
• Patel, Iva (2018), "Swaminarayan", Hinduism and Tribal Religions. Encyclopedia of Indian Religions, Encyclopedia of Indian Religions, Springer, Dordrecht, pp. 1–6, doi:10.1007/978-94-024-1036-5_541-1, ISBN 978-94-024-1036-5
• Pennington, Brian K. (2005). Was Hinduism Invented?: Britons, Indians, and the Colonial Construction. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-516655-2.
• Phuong, Tran Ky; Lockhart, Bruce (2011). The Cham of Vietnam: History, Society and Art. NUS Press. ISBN 978-9971-69-459-3.
• Possehl, Gregory L. (11 Tachwedd 2002). "Indus religion". The Indus Civilization: A Contemporary Perspective. Rowman Altamira. tt. 141–156. ISBN 978-0-7591-1642-9.
• Prentiss, Karen Pechilis (2014). The Embodiment of Bhakti. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-535190-3.
• "The Hindu Dharma" (PDF). International Journal of Ethics (Chicago: University of Chicago Press) 33 (1): 1-22. October 1922. doi:10.1086/intejethi.33.1.2377174. ISSN 1539-297X. JSTOR 2377174. https://www.journals.uchicago.edu/doi/pdf/10.1086/intejethi.33.1.2377174. Adalwyd 30 December 2021.
• Radhakrishnan, S.; Moore, C. A. (1967). A Source Book in Indian Philosophy. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01958-1.
• Radhakrishnan, S. (1996). Indian Philosophy. 1. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-563820-2.
• Raju, P. T. (1992). The Philosophical Traditions of India. Delhi: Motilal Banarsidass.
• Renou, Louis (1964). The Nature of Hinduism. Walker.
• Richman, Paula (1988). Women, branch stories, and religious rhetoric in a Tamil Buddhist text. Buffalo, NY: Maxwell School of Citizenship and Public Affairs, Syracuse University. ISBN 978-0-915984-90-9.
• Rinehart, Robin (2004). Contemporary Hinduism: Ritual, Culture, and Practice. ABC-CLIO.
• Rocher, Ludo (1986). The Puranas. Otto Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-02522-5.
• Nodyn:Harvc
• Roer, Edward (Translator) (1908). "Shankara's Introduction". The Brīhād Aranyaka Upanishad.
• Samuel, Geoffrey (2008). The Origins of Yoga and Tantra: Indic Religions to the Thirteenth Century. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-69534-3.
• Samuel, Geoffrey (2010). The Origins of Yoga and Tantra. Indic Religions to the Thirteenth Century. Cambridge University Press.
• Sanderson, Alexis (2009). "The Śaiva Age: The Rise and Dominance of Śaivism during the Early Medieval Period". In Einoo, Shingo (gol.). Genesis and Development of Tantrism. Institute of Oriental Culture Special Series. 23. Tokyo: Institute of Oriental Culture, University of Tokyo.
• Sargeant, Winthrop; Chapple, Christopher (1984). The Bhagavad Gita. New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-87395-831-8.
• Sen Gupta, Anima (1986). The Evolution of the Sāṃkhya School of Thought. South Asia Books. ISBN 978-81-215-0019-7.
• Sharf, Robert H. (1993). "The Zen of Japanese Nationalism". History of Religions 33 (1): 1–43. doi:10.1086/463354. http://www.thezensite.com/ZenEssays/HistoricalZen/Zen_of_Japanese_Nationalism.html. Adalwyd 8 December 2013.
• Sharf, Robert H. (1995). "Whose Zen? Zen Nationalism Revisited" (PDF). Archifwyd (PDF) o'r gwreiddiol ar 2 Chwefror 2019. Cyrchwyd 8 December 2013.
• Sharma, Arvind (2000). Classical Hindu Thought: An Introduction. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-564441-8.
• Sharma, Arvind (2002). "On Hindu, Hindustān, Hinduism and Hindutva". Numen 49 (1): 1–36. doi:10.1163/15685270252772759. JSTOR 3270470.
• Sharma, Arvind (2003). The Study of Hinduism. University of South Carolina Press.
• Sharma, Arvind (2011). Hinduism as a Missionary Religion. State University of New York Press. ISBN 978-1-4384-3211-3.
• Sharma, Suresh K.; Sharma, Usha (2004), Cultural and Religious Heritage of India: Hinduism, Mittal Publications, ISBN 978-81-7099-956-0, https://books.google.com/books?id=XFKi3Uak8ssC&pg=PA1, adalwyd 29 December 2020
• Shults, Brett (2014). "On the Buddha's Use of Some Brahmanical Motifs in Pali Texts". Journal of the Oxford Centre for Buddhist Studies 6: 121–9. http://jocbs.org/index.php/jocbs/article/view/76/96.
• Siemens, Herman; Roodt, Vasti (2009), Nietzsche, Power and Politics: Rethinking Nietzsche's Legacy for Political Thought, Walter de Gruyter, ISBN 9783110217339, https://books.google.com/books?id=L2sEL7Kj6lcC
• Silverberg, James (1969). "Social Mobility in the Caste System in India: An Interdisciplinary Symposium". The American Journal of Sociology 75 (3): 442–443. doi:10.1086/224812.
• Shukla, D. N. (1993). Vastu-Sastra: Hindu Science of Architecture. Munshiram Manoharial Publishers. ISBN 978-81-215-0611-3.
• Singh, Upinder (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Pearson Education India. ISBN 978-81-317-1120-0. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 20 December 2016. Cyrchwyd 2 Gorffennaf 2015.
• Singh, Upinder (2009), A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century, Longman, ISBN 978-81-317-1677-9
• Sjoberg, Andree F. (1990). "The Dravidian Contribution to the Development of Indian Civilization: A Call for a Reassessment". Comparative Civilizations Review 23 (23): 40–74. Article 4. https://scholarsarchive.byu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1188&context=ccr. Adalwyd 29 December 2020.
• Smart, Ninian (1993), "THE FORMATION RATHER THAN THE ORIGIN OF A TRADITION", DISKUS 1 (1): 1, http://www.basr.ac.uk/diskus/diskus1-6/SMART.txt
• Smart, Ninian (2003). Godsdiensten van de wereld (The World's Religions). Kampen: Uitgeverij Kok.
• Smelser, Neil J.; Lipset, Seymour Martin, gol. (2005). Social Structure and Mobility in Economic Development. Aldine Transaction. ISBN 978-0-202-30799-2.
• Smith, Bonnie; Van De Mieroop, Marc; von Glahn, Richard; Lane, Kris (2012). Crossroads and Cultures, Combined Volume: A History of the World's Peoples. Macmillan. ISBN 978-0-312-41017-9. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 29 December 2020.
• Sontheimer, Sunther-Dietz, gol. (1989). Hinduism Reconsidered. Manohar. ISBN 8173041989.
• Sponsel, Leslie Elmer (2012), Spiritual Ecology: A Quiet Revolution, ABC-CLIO
• Stein, Burton (2010). A History of India, Second Edition (PDF). Wiley-Blackwell. Archifwyd o'r gwreiddiol (PDF) ar 14 Ionawr 2014.
• Stuart-Fox, David J. (2002). Pura Besakih: Temple, religion and society in Bali. Leiden: KITLV Press. ISBN 9789067181464.
• Sweetman, Will (2004). "The prehistory of Orientalism: Colonialism and the Textual Basis for Bartholomaus Ziegenbalg's Account of Hinduism". New Zealand Journal of Asian Studies 6 (2): 12–38. http://www.nzasia.org.nz/downloads/NZJAS-Dec04/6_2_3.pdf.
• Tattwananda, Swami (n.d.). Vaisnava Sects, Saiva Sects, Mother Worship. Calcutta: Nirmalendra Bikash Sen Gupta.
• Thapar, R. (1993). Interpreting Early India. Delhi: Oxford University Press.
• Thompson Platts, John (1884). A dictionary of Urdu, classical Hindī, and English. W. H. Allen & Co., Oxford University.
• Tiwari, Shiv Kumar (2002). Tribal Roots Of Hinduism. Sarup & Sons.
• Toropov, Brandon; Buckles, Luke (2011). The Complete Idiot's Guide to World Religions. Penguin.
• Turner, Bryan S. (1996a). For Weber: Essays on the Sociology of Fate. ISBN 978-0-8039-7634-4. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 29 December 2020. Cyrchwyd 27 Hydref 2015.
• Viswanathan, G (2003). "Colonialism and the Construction of Hinduism". In Flood, Gavin (gol.). The Blackwell Companion to Hinduism. tt. 23–44. doi:10.1002/9780470998694.ch2. ISBN 9780470998694.
• Vivekananda, Swami (1987). Complete Works of Swami Vivekananda. Calcutta: Advaita Ashrama. ISBN 978-81-85301-75-4.
• Vivekjivandas (2010). Hinduism: An Introduction - Part 1. Ahmedabad: Swaminarayan Aksharpith. ISBN 978-81-7526-433-5.
• Walker, Benjamin (1968). The Hindu world: an encyclopedic survey of Hinduism. Taylor & Francis. ISBN 9-780-429-62465-0.
• Werner, Karel (1998) [1977]. Yoga And Indian Philosophy (arg. Reprint). Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-1609-1.
• Werner, Karel (2005). A Popular Dictionary of Hinduism. Routledge. ISBN 978-1-135-79753-9.
• White, David Gordon (2000). "Introduction". In David Gordon White (gol.). Tantra in Practice. Princeton University Press.
• Widgery, Alban G. (Jan 1930). "The Principles of Hindu Ethics". International Journal of Ethics 40 (2): 232–245. doi:10.1086/intejethi.40.2.2377977. JSTOR 2377977.
• Wink, Andre (1991). Al-Hind: the Making of the Indo-Islamic World, Volume 1. Brill Academic. ISBN 978-90-04-09509-0.
• Witzel, Michael (1995). "Early Sanskritization: Origin and Development of the Kuru state". Electronic Journal of Vedic Studies (Praeger) 1 (4). http://www.ejvs.laurasianacademy.com/ejvs0104/ejvs0104article.pdf.
• Zimmer, Heinrich (1951). Philosophies of India. Princeton University Press.

Dolennau allanol

Main resources

• Jacobsen, Knut A.; et al. (gol.). Brill's Encyclopedia of Hinduism Online.
• "Hinduism". Encyclopædia Britannica.
• Many articles about Hinduism by Dotdash (formerly About.com)
• Nodyn:Curlie
• Nodyn:Gutenberg book

Hindu views

• Hindu Philosophy and Hinduism, IEP, Shyam Ranganathan, York University
• Vedic Hinduism SW Jamison and M Witzel, Harvard University
• The Hindu Religion, Swami Vivekananda (1894), Wikisource
• Hinduism by Swami Nikhilananda, The Ramakrishna Mission (one of the Theistic Hindu Movements)
• All About Hinduism by Swami Sivananda (pdf) Archifwyd 22 December 2019 yn y Peiriant Wayback., The Divine Life Society (one of the Theistic Hindu Movements)
• Advaita Vedanta Hinduism by Sangeetha Menon, IEP (one of the non-Theistic school of Hindu philosophy)
• Heart of Hinduism: An overview of Hindu traditions by ISKCON (Hare Krishna Movement)
• What is Hinduism? Archifwyd 18 April 2021 yn y Peiriant Wayback. by Hinduism Today magazine

Ymchwil

• "Oxford Centre for Hindu Studies". University of Oxford (yn Saesneg).
• "Latest issue of 'The Journal of Hindu Studies" (yn Saesneg). Oxford University Press. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2012-04-30.
• "Latest issue of the 'International Journal of Hindu Studies'" (yn Saesneg). Springer.
• "Latest issue of 'The Journal of Hindu-Christian Studies'". Butler University (yn Saesneg).
• "Latest issue of 'The Journal of Indo-Judaic Studies'". Florida International University (yn Saesneg).
• "International Journal of Dharma Studies". International Journal of Dharma Studies (yn Saesneg). Cyrchwyd 2021-03-17. Springer (Topical publications on Hinduism, other Indic religions)
• Hinduism outside India, A Bibliography, Harvard University (The Pluralism Project)
• What's in a Name? Agama Hindu Bali in the Making – Hinduism in Bali, Indonesia Michel Picard, Le CNRS (Paris, France)