Reifflwyr Latfia
Enghraifft o: | troedfilwr |
---|---|
Dechrau/Sefydlu | Tachwedd 1920 |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Mae yna wybodaeth gwerthfawr yn yr erthygl hon, diolch am eich cyfraniad! Ond i gyrraedd safon arferol, derbyniol Wicipedia, gellir mynd yr ail gam. Os na chaiff yr erthygl ei gwella'n ddigonol ymhen wythnos neu ddwy wedi 20 Ionawr 2025, fe all gael ei dileu. Os caiff yr erthygl ei gwella'n sylweddol, wedyn mae croeso i chi dynnu'r neges hon oddi ar y dudalen. Ceir rhestr o erthyglau sydd angen eu gwella yma. Sut mae ei gwella? Dyma restr o hanfodion pob erthygl; beth am dreulio ychydig o amser yn mynd drwy'r cyngor hwn? Gweler hefyd ein canllawiau Arddull ac Amlygrwydd. |
Ffurfiannau milwrol a ddechreuodd ffurfio tua 1915 yn Latfia gyda'r nod o amddiffyn tiriogaethau'r Baltig rhag bygythiadau Ymerodraeth yr Almaen yn ystod y Rhyfel Byd Cyntaf oedd y Reifflwyr Latfia (Latfieg: Latviešu strēlnieki; Rwsieg Латышские стрелки; wyddor Ladin Latyshskie strelki).
Ar y dechrau roedd yn cynnwys gwirfoddolwyr, ac o 1916 dechreuodd y bataliwn gynnwys conscripts o boblogaeth Latfia. Felly y cofrestrwyd tua 40,000 o filwyr o fewn bataliwn reiffl Latfia.
Sefydlu
[golygu | golygu cod]Rhwng 1915 a 1917 bu'r bataliynau hyn yn ymladd yn y Fyddin Ymerodrol Rwsiaidd yn erbyn yr Almaenwyr, ar y blaen ar hyd Afon Daugava.
Wrth i'r Almaenwyr symud ymlaen i Latfia, roedden nhw'n dadlau y byddai unedau o'r fath yn arbennig o effeithiol. Roedd Latfia yn adnabod yr ardal ac roedd ganddynt forâl uchel oherwydd er gwaethaf y polisi o Rwseiddio, roedd teimladau cenedlaetholgar Latfia yn fwy gwrth-Almaenig.[1]Yn Jelgava roedd dwy fataliwn o Warchodlu Cartref Latfia eisoes wedi dal Byddin Ymerodrol yr Almaen yn ôl.
Rhwng Rhagfyr 1916 ac Ionawr 1917 dioddefasant golledion trwm yn ystod ymosodiad y Nadolig, a ddechreuodd gyda chysur annisgwyl yn erbyn yr Almaenwyr; i ddechrau roedd y reifflwyr o Latfia yn llwyddiannus ond heb ddal ati gyda'r sarhaus fe'u gorfodwyd i encilio, gan ddioddef rhwystr strategol difrifol a cholled difrifol iawn o ddynion (tua 9,000 o anafusion allan o gyfanswm o 26,000 yn y fyddin tsaraidd gyfan). Achosodd y gorchfygiad cryf hwn anfodlonrwydd eang ymhlith bataliynau reiffl Latfia yn erbyn cadfridogion Rwsia a’r tsar, a arweiniodd yn araf at aelodau’r llu milwrol hwn i ochri o blaid y Bolsieficiaid a oedd o blaid tynnu allan o’r blaen.
"Lleng Latfiaidd"
[golygu | golygu cod]Roedd sefydlu Reffilwyr Latfia yn foment trawsffurfiol yn wleidyddol yn ogystal â milwrol i Latfia. Trawsnewidiwyd ymadawiad y gwirfoddolwyr Latfia cyntaf o Riga ar gyfer hyfforddiant sylfaenol yn wrthdystiad cenedlaethol eang gan mai'r unedau Reifflwyr oedd yr unedau milwrol Latfia cyntaf gyda rheolwyr Latfia yn rheoli. Roedd y bataliynau cyntaf yn cynnwys gwirfoddolwyr yn bennaf, yn enwedig ffoaduriaid o Courland a gweithwyr o'r ffatrïoedd a symudwyd i Rwsia fewnol o Riga. Yn ddiweddarach ymunodd nifer o Latfia o unedau Rwsiaidd eraill neu fe'u trosglwyddwyd i Reifflwyr Latfia.[2]
Ffiwsilwyr Latfia Coch
[golygu | golygu cod]Ar ôl Chwyldro Chwefror a ddaeth â diwedd yr Ymerodraeth Tsaraidd, ym mis Mai 1917, ymunodd tua 35,000 o reifflwyr Latfia â'r Bolsieficiaid; daethant yn adnabyddus fel Reifflwyr Latfia Coch (Latfieg: Latviešu sarkanie strēlnieki, Rwsieg: Красные латышские стрелки, Krasnyje latyschskije strelki),[3] a gymerodd ran yn llwyddiannus yn Rhyfel Cartref Rwsia. Ar 26 Tachwedd 1917, ychydig wythnosau ar ôl Chwyldro Hydref, cyrhaeddodd 6ed Catrawd Tukums o Reifflau Latfia i St Petersburg gan ymgymryd yn uniongyrchol â'r dasg o amddiffyn personol Vladimir Lenin. Safodd y reifflwyr o Latfia yn wyliadwrus o flaen drws swyddfa Lenin yn Smolny i amddiffyn pennaeth y blaid Bolsieficaidd yn y dyddiau tyngedfennol hynny i'r chwyldro comiwnyddol. Aeth Catrawd Reifflau Latfia hefyd gyda Lenin a'r holl lywodraeth Bolsieficaidd ar y daith trên a drosglwyddodd i bob pwrpas ym 1918 weithrediaeth a rheolaeth Rwsia o Petersburg i Moscow.
Cymerodd bataliynau Latfia ran yn y gwaith o atal gwrthryfeloedd gwrth-Bolsieficaidd ym Moscow a Yaroslavl ym 1918, a buont yn ymladd yn erbyn cadfridogion y Fyddin Wen Denikin, Yudenich a Vrangel. Ym 1919 dyfarnwyd y wobr filwrol uchaf ar y pryd i'r bataliynau hyn, Baner Goch er Anrhydedd Vtsik. Yn ddiweddarach daeth y swyddog reiffl o Latfia, Jukums Vācietis, yn bennaeth pennaf y Fyddin Goch. Ym 1919 bu Reifflwyr Latfia yn rhan o ymgais i sefydlu grym Sofietaidd yn Latfia, ond gorchfygwyd hwy gan wirfoddolwyr Almaenig Baltig yng ngorllewin Latfia, a chan wirfoddolwyr Pwylaidd a byddin newydd Latfia yn nwyrain Latfia.
Dioddefasant golledion mawr o bersonél oherwydd bod poblogrwydd syniadau Bolsieficaidd yn gostwng ymhlith Reifflwyr Latfia a Latfia yn gyffredinol, a chafodd y mwyafrif eu hail-leoli i ffryntiau eraill yn Rhyfel Cartref Rwsia. Gorchfygwyd gweddill lluoedd y Fyddin Goch yn Latfia gan wirfoddolwyr Almaenig Baltig o dan y Cadfridog von der Goltz ac unedau Latfia a oedd newydd eu ffurfio i ddechrau o dan y Cyrnol Kalpaks ac yn ddiweddarach o dan y Cyrnol Jānis Balodis, a oedd yn deyrngar i Weriniaeth Latfia yng ngorllewin Latfia; gan Fyddin Estonia gan gynnwys Brigâd Gogledd Latfia [lv], ac yn olaf gan ymgyrch ar y cyd rhwng byddin Bwylaidd a newydd Latfia yn Latgale, de-ddwyrain Latfia.
Yn dilyn cytundeb heddwch 1920 rhwng Latfia a Rwsia Bolsiefic, dychwelodd 11,395 o gyn Reifflwyr Coch i Latfia.
Arhosodd cyn Reifflwyr eraill yn Rwsia Sofietaidd a chodi i swyddi arwain yn y Fyddin Goch, y Blaid Gomiwnyddol, a Cheka. Pan feddiannodd yr Undeb Sofietaidd Latfia ym 1940, dychwelodd llawer o'r Reifflwyr Coch a oedd wedi goroesi i Latfia.
Roedd yr arweinwyr Comiwnyddol Sofietaidd enwocaf o Latfia cyn yr Ail Ryfel Byd o blith y Reifflwyr Coch: Martin Latsis, Jēkabs Peterss, Arvīds Pelše, Yan Karlovich Berzin, Yan Rudzutak, Pēteris Stučka, Robert Ekhe.
Strwythur
[golygu | golygu cod]- Brigâd Reifflau 1af Latfia (1-я Латышская стрелковая бригада):
- Catrawd Reifflau 1af Latfia “Daugavgrīva”
- 2il Gatrawd Reifflau Latfia “Riga”
- 3edd Catrawd Reifflau Latfia “Kurzem”
- 4ydd Catrawd Reifflau Latfia “Vidzeme”
- 2il Frigâd Reifflau Latfia (2-я Латышская стрелковая бригада):
- 5ed Catrawd Reifflau Latfia “Zemgale”
- 6ed Catrawd Reifflau Latfia “Tukums”
- 7fed Catrawd Reifflau Latfia “Bauska”
- 8fed Catrawd Reifflau Latfia “Valmiera”
Annibyniaeth Latfia
[golygu | golygu cod]Yn 1920, ar ôl arwyddo’r cytundeb heddwch rhwng y Bolsieficiaid a Latfia, dychwelodd tua 11,395 o filwyr adref, tra parhaodd eraill mewn gwasanaeth gyda’r Fyddin Goch; arestiwyd llawer ohonynt a dienyddiwyd pob un ohonynt, ac eithrio Stučka (a fu farw ym 1932) a Pelše, yn ddiweddarach yn yr hyn a elwir yn Ymgyrch Latfia o'r NKVD yn ystod y Purge Mawr Stalinaidd yn yr 1930au, pan ddaeth comiwnyddion ethnig Latfia yn ddioddefwyr dynodedig y broses hon.
Ym 1967, enwyd 13eg Catrawd Reiffl y Gwarchodlu ar ôl Reifflwyr Coch Latfia, a drawsnewidiwyd yn ddiweddarach yn 25ain Frigâd Reiffl Modur y Gwarchodlu ar hyn o bryd.
Latfia Annibynnol Eto
[golygu | golygu cod]Yn 1991 ad-enillodd Latfia ei hannibyniaeth.
Ar ôl cwymp y gyfundrefn Sofietaidd, daeth rôl hanesyddol Reifflwyr Latfia yn bwynt hollbwysig yn y ddadl wleidyddol a hanesyddol yn Latfia. Mae dadleuon brwd ynghylch a ddylid dymchwel y cerflun a gysegrwyd i Reifflwyr Coch Latfia a godwyd yn Riga ai peidio, gan fod yr olaf yn cael ei ystyried yn gydymdeimladwyr comiwnyddol, tra bod eraill yn eu gweld fel gwladgarwyr beth bynnag. Arwydd o newidiadau'r amser hefyd yw'r ffaith bod yr amgueddfa wreiddiol a gysegrwyd i Reifflwyr Coch Latfia bellach yn cael ei meddiannu gan Amgueddfa Meddiannaeth Latfia.
Gweler hefyd
[golygu | golygu cod]- Dvēseļu putenis - ffilm "Storm Eira yr Einaid", gelwir hefyd 'Y Reifflwyr' (2019, yn Latfieg}
Dolenni allanol
[golygu | golygu cod]- Latvian red riflemen I WW1, I Wars of Independence Erthygl
- Royal Marines - Anonymous Warfare - Latvian Riflemen Sianel Youtube hanesyddol 'The Great War' (2017)
Cyfeiriadau
[golygu | golygu cod]- ↑ "Archived copy" (PDF). Archifwyd o'r gwreiddiol (PDF) ar 2011-06-12. Cyrchwyd 2009-03-29.CS1 maint: archived copy as title (link)
- ↑ "100th anniversary of Latvian riflemen celebrated". Public Broadcasting of Latvia (yn Saesneg). 2015-08-01. Cyrchwyd 2019-03-06.
- ↑ Orlando Figes: Die Tragödie eines Volkes. Berlin, 1998, tud. 624.