Lewis Bayly
| Lewis Bayly | |
|---|---|
 Clawr The Practice of Piety (1611)]] |
|
| Ganwyd | 1565  Caerfyrddin |
| Bu farw | 26 Hydref 1631 Bangor |
| Cenedl |  Cymru |
| Galwedigaeth | offeiriad, athronydd, awdur |
| Plant | Nicholas Bayly |
Clerigwr a fu'n Esgob Bangor ac awdur oedd Lewis Bayly neu Lewis Bayley (bu farw 26 Hydref 1631).
Bywgraffiad[golygu | golygu cod y dudalen]
Nid oes sicrwydd ymhle y cafodd ei eni; efallai Caerfyrddin yn ôl Y Bywgraffiadur Cymreig. Graddiodd o Goleg Exeter, Rhydychen, a daeth yn ficer Shipton-on-Stour, Swydd Gaerwrangon yn 1597, ac wedyn Evesham yn 1600, lle daeth hefyd yn brifathro'r ysgol ramadeg. Apwyntiwyd ef yn Esgob Bangor yn 1616.
Roedd yn gyfaill mawr i Syr John Wynn o Wydir, er iddynt ffraeo ar y dechrau pan geisiodd Bayly gyfyngu dylanwad yr uchelwr pwerus.
Mae'n fwyaf adnabyddus fel awdur The Practice of Piety (1611), llyfr defosiynol hynod o boblogaidd a gyfieithwyd i'r Gymraeg gan Rowland Vaughan o Gaergai fel Yr Ymarfer o Dduwioldeb yn 1630. Rhoddodd gefnogaeth i gyhoeddi Geiriadur John Davies, Mallwyd (1632).
Etifeddodd ei ŵyr Henry Bayly (1744-1812) ystâd Plas Newydd, Môn.
Cyfeiriadau[golygu | golygu cod y dudalen]
|
