Etifeddiaeth
Neidio i'r panel llywio
Neidio i'r bar chwilio
Am y gerdd gan Gerallt Lloyd Owen, gweler Etifeddiaeth (cerdd).
| Erthyglau'n ymwneud â |
| Marwolaeth |
|---|
 |
| Angeueg |
| Meddygaeth |
| Afiechyd anwelladwy · Awtopsi · Ewthanasia |
| Achosion a mathau |
| Cyfradd marw · Hil-laddiad · Hunanladdiad · Llofruddiaeth |
| Wedi marwolaeth |
| Amlosgiad · Angladd · Claddedigaeth · Cynhebrwng · Gwylnos |
| Y gyfraith |
| Corffgarwch · Crwner · Dienyddio · Etifeddiaeth · Ewyllys · Trengholiad |
| Crefydd ac athroniaeth |
| Aberth dynol · Anfarwoldeb · Atgyfodiad · Bywyd ar ôl marwolaeth · Merthyr · Ysbryd |
| Diwylliant a chymdeithas |
| Gweddw · Memento mori · Ysgrif goffa |
| Categori |
Yr arfer o basio eiddo, teitlau dyledion a dyletswyddau ymlaen wedi marwolaeth unigolyn yw etifeddiaeth. Mae wedi chwarae rhan bwysig mewn cymdeithas ers amser maith, er fod rheolau etifeddiaeth wedi newid dros amser, ac yn amrywio rhwng gwahanol wledydd.
Doedd dim cydraddoldeb mewn etifeddiaeth hanesyddol fel rheol. Yn y rhan helaeth o gymunedau roedd yn draddodiadol i ddynion allu etifeddu ond i ferched beidio, neu os oeddent yn gallu etifeddu, roedd hawl i gyfran llai o'r etifeddiaeth. Bu cam mawr ymlaen tua 945 pan gyflwynodd Hywel Dda gyfraith yn rhoi'r hawl i ferched etifeddu tir yng Nghymru.
Cafodd Treth Etifeddiaeth ei gyflwyno yn y Deyrnas Unedig ar 18 Mawrth 1986, ond roedd rhywbeth tebyg wedi bodoli yn Lloegr a Chymru ers 1796.
