Cian
| Cian | |
|---|---|
| Dinasyddiaeth |  Cymru |
| Galwedigaeth | bardd  |
| Blodeuodd | 6 g |
| Cysylltir gyda | Yr Hen Ogledd, Yr Hengerdd |
| Dydd gŵyl | 11 Rhagfyr |
Cian (fl. 6g?) oedd un o'r beirdd cynharaf yn y Traddodiad Barddol Cymraeg. Fe'i cysylltir â'r Hen Ogledd a'r Hengerdd. Roedd yn gyfoeswr, fe ymddengys, i Aneirin a Taliesin.
Tystiolaeth amdano[golygu | golygu cod]
Ni wyddys dim am y bardd ar wahân i'r ffaith ei fod yn fardd gynnar a ganai yn yr Hen Ogledd, yn ôl pob tebyg. Ceir y cyfeiriad cynharaf ato gan Nennius yn yr Historia Brittonum ar ôl nodyn am Ida, brenin Northumbria (547-579):
- 'Ar y pryd, yn yr amser hwnnw ymladdai Dutigirn (=Eudeyrn) yn wrol yn erbyn cenedl yr Eingl. Yr un adeg bu Talhaearn Tad Awen yn enwog mewn barddoniaeth, a Neirin (=Aneirin) a Thaliesin a Blwchfardd a Chian (a elwir Gwenith Gwawd) ynghyd yn yr un amser a fuant enwog mewn barddoniaeth Gymraeg.'[1]
Ceir cyfeiriad at Cian mewn cerdd yn Llyfr Taliesin, ond nid yw'n ffigwr amlwg yn y Traddodiad Barddol ac ymddengys fod y cof amdano wedi pylu gydag amser. Does dim o'i waith wedi goroesi.
Sant[golygu | golygu cod]
Roedd sant o'r un enw a'i ddydd gŵyl ar 11 Rhagfyr; mae'n bosib mai'r un person ydoedd.
Gweler hefyd[golygu | golygu cod]
- Llangïan, pentref ar Benrhyn Llŷn yng Ngwynedd, gerllaw Afon Soch
Cyfeiriadau[golygu | golygu cod]
- ↑ Ifor Williams (gol.), Canu Taliesin, t. ix.