Neidio i'r cynnwys

Saith Gysgadur Effeseus

Oddi ar Wicipedia
Saith Gysgadur Effeseus
Enghraifft o'r canlynolgrŵp o bobl Edit this on Wikidata
Yn cynnwysSerapion Edit this on Wikidata
Map
GwladwriaethGwlad Iorddonen Edit this on Wikidata
RhanbarthTwrci, Effesus Edit this on Wikidata
Tudalen Comin Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia

Chwedl Gristnogol hynafol, a stori Islamaidd hefyd, yw Saith Gysgadur Effeseus (Groeg: ἑπτὰ κοιμώμενοι, rhufeinedig: hepta koimōmenoi – "Y Saith Gysgadur"; Lladin: Septem dormientes; Arabeg: Aṣḥāb al-Kahf, sef "Cymdeithion yr Ogof").

Y Chwedl

[golygu | golygu cod]

Yn ystod erledigaethau'r ymerawdwr Rhufeinig Decius, tua 250 OC, cyhuddwyd saith dyn ifanc o Effesus o fod yn Gristnogion. Gwrthodasant ymgrymu i eilunod Rhufeinig ond yn hytrach rhoddasant eu heiddo i'r tlodion ac encilio i ogof fynydd i weddïo, lle syrthiasant i gysgu. Gorchmynnodd yr Ymerawdwr i geg yr ogof gael ei selio.

Bu farw Decius yn 251, ac aeth llawer o flynyddoedd heibio pan aeth Cristnogaeth o gael ei herlid i fod yn grefydd wladol yr Ymerodraeth Rufeinig. Flynyddoedd lawer yn ddiweddarach — fel arfer rhoddir y dyddiad yn 447 OC, yn ystod teyrnasiad Theodosius II (408–450) — pan oedd dadl frwd rhwng amrywiol ysgolion Cristnogaeth am atgyfodiad y corff yn Nydd y Farn a bywyd ar ôl marwolaeth, penderfynodd tirfeddiannwr agor ceg yr ogof, er mwyn ei defnyddio fel corlan wartheg. Pan wnaeth hynny cafwyd y cysgwyr y tu fewn. Deffrasant, gan ddychmygu nad oeddent wedi cysgu ond un diwrnod, ac aeth un o'u plith i Effesus i brynu bwyd.

Wedi cyrraedd y ddinas, cafodd y dyn ei syfrdanu wrth ddarganfod adeiladau gyda chroesau ynghlwm wrthynt; cafodd pobl y ddinas eu syfrdanu wrth ddod o hyd i ddyn yn ceisio gwario hen ddarnau arian o deyrnasiad Decius. Galwyd yr esgob i gyfweld y cysgwyr; adroddasant hanes eu gwyrthiau wrtho, a buont farw yn moli Duw.[1]

Mae Decius yn gorchymyn i'r Saith Cysgwr gael eu cau yn eu hogof. Llawysgrif y 14g.

Lledaenu'r chwedl yn y Gorllewin

[golygu | golygu cod]

Roedd yr chwedl yn adnabyddus trwy gydol y Byd Cristionogol am ganrifoedd lawer. Fe'i poblogeiddiwyd yn y Gorllewin gan Grigor o Tours, yn ei gasgliad o wyrthiau o ddiwedd y 6g, De gloria martyrum. Yn ystod cyfnod y Croesgadau, cludwyd esgyrn o'r beddau ger Effesus, a adnabyddir fel creiriau'r Saith Cysgwr, i Marseille, Ffrainc, mewn arch garreg fawr, a oedd yn parhau i fod yn dlws Abaty Saint-Victor, Marseille. Mae'r stori wedi'i chynnwys yn Y Llith Euraid, llyfr mwyaf poblogaidd yr Oesoedd Canol diweddarach,

Mae Dydd y Saith Cysgadyr (Almaeneg: Siebenschläfertag) yn ŵyl sy'n cael ei dathlu ar 27 Mehefin mewn gwledydd Almaeneg eu hiaith i goffau'r chwedl. Mae wedi ei ymgorffori mewn chwedlau tywydd traddodiadol yn y gwledydd hynny: mae tywydd y diwrnod hwnnw i fod i ragweld y tywydd dros y saith wythnos ganlynol.

Gweler hefyd

[golygu | golygu cod]

Cyfeiriadau

[golygu | golygu cod]
  1. "The Seven Sleepers of Ephesus", Catholic Encyclopedia; adalwyd 5 Awst 2024