Snorri Sturluson

Snorri Sturluson
Ganwyd	1179  Hvammur í Dölum
Bu farw	23 Medi 1241, 23 Medi 1241  Reykholt, Gorllewin Gwlad yr Iâ
Dinasyddiaeth	Gwlad yr Iâ
Galwedigaeth	ysgrifennwr, bardd, hanesydd, gwleidydd
Swydd	barnwr
Tad	Sturla Þórðarson (elder)
Priod	Hallveig Ormsdóttir
Plant	Órækja Snorrason, Þórdís Snorradóttir, Jón murtur Snorrason, Hallbera Snorradóttir

Hanesydd, bardd a gwleidydd o Wlad yr Iâ oedd Snorri Sturluson (1178 – 23 Medi, 1241).

Mae'n fwyaf adnabyddus fel awdur yr Edda Rhyddiaith neu Edda Iau, sy'n cynnwys y Gylfaginning ("twyllo Gylfi"), hanes o fytholeg Lychlynnaidd, y Skáldskaparmál, llyfr o iaith farddonol, a'r Háttatal, rhestr o ffurfiau barddoniaeth. Roedd hefyd yn awdur yr Heimskringla, hanes brenhinoedd Norwy sy'n dechrau yn y cyfnod mytholegol gyda Saga Ynglinga ond hefyd yn cynnwys hanes o'r Canol Oesoedd. Er nad oes sicrwydd, mae lle i gredu mai ef oedd awdur Saga Egil. Fel hanesydd, mae'n nodedig am ei theori fod y duwiau yn y cyfnod mytholegol wedi dechrau fel arweinwyr dynol, a bod pobl wedi dechrau eu hystyried yn dduwiau ar ôl eu marwolaeth.