Derwen wen

Oddi ar Wicipedia
{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/Nodyn:Taxonomy/Fagaceae|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}
Derwen wen
Delwedd:Derwen Keeler - distance photo, May 2013.jpg
Derwen wen fawr yn New Jersey, UDA.
Statws cadwraeth
Dosbarthiad gwyddonol e
Unrecognized taxon (fix): Fagaceae
Genus: Quercus
Rhywogaeth: Q. alba
Enw deuenwol
Quercus alba
L.
Natural range
Cyfystyron[2]
Derwen wen
A large white oak in New Jersey
Dosbarthiad gwyddonol Edit this classification
Teyrnas: Plantae
Cytras: Tracheophytes
Cytras: Angiosperms
Cytras: Eudicots
Cytras: Rosids
Trefn: Fagales
Teulu: Fagaceae
Genws: Quercus
Is-genws: Quercus subg. Quercus
Rhan: Quercus sect. Quercus
Rhywogaeth:
Q. alba
Enw binomiaidd
Quercus alba

Natural range
Cyfystyron[3]
Rhestr
  • Quercus candida Steud.
  • Quercus nigrescens Raf.
  • Quercus ramosa Dippel
  • Quercus repanda Michx.
  • Quercus retusa Raf.

Mae Quercus alba, y dderwen wen, yn un o bren caled amlycaf dwyrain a chanolbarth Gogledd America. Mae'n dderwen hirhoedlog, yn frodorol i ddwyrain a chanol Gogledd America ac i'w chanfod o Minnesota, Ontario, Quebec, a de Maine i'r de cyn belled â gogledd Fflorida a dwyrain Tecsas . Mae sbesimenau wedi'u dogfennu i fod dros 450 oed. [4]

Er ei bod yn cael ei galw'n dderwen wen, mae'n anarferol iawn dod o hyd i sbesimen unigol gyda rhisgl gwyn; y lliw arferol yw llwyd golau. Daw'r enw o liw'r pren gorffenedig. Yn y goedwig gall gyrraedd uchder godidog ac yn yr awyr agored mae'n datblygu'n goeden enfawr â phen llydan gyda changhennau mawr yn taro allan ar onglau eang. [5]

Disgrifiad[golygu | golygu cod]

Fel arfer mae Quercus alba yn cyrraedd uchder o 24-30 medr ar aeddfedrwydd, a gall ei ganopi ddod yn eithaf enfawr gan fod ei ganghennau isaf yn addas i ymestyn ymhell allan yn ochrol, yn gyfochrog â'r ddaear. Bydd coed sy'n tyfu mewn coedwig yn mynd yn llawer talach na'r rhai mewn ardal agored sy'n datblygu i fod yn fyr ac yn enfawr. Y Dderwen Mingo oedd y dderwen wen dalaf y gwyddys amdani, dros ddau gant o droedfeddi gydag uchder boncyff o 44.2 medr cyn iddo gael ei thorri yn 1938. [6] Nid yw'n anarferol i dderwen wen fod mor llydan ag y mae o daldra, ond efallai mai dim ond llwyni bach y bydd sbesimenau sy'n tyfu ar uchderau uchel. Mae'r rhisgl yn liw llwyd lludw ysgafn ac yn plicio rhywfaint o'r brig, y gwaelod a / neu'r ochrau.

Gall derw gwyn fyw 200 i 300 mlynedd, gyda rhai sbesimenau hŷn hyd yn oed yn hysbys. Amcangyfrifwyd bod y Dderwen Gwy yn Wye Mills, Maryland dros 450 mlwydd oed pan syrthiodd o'r diwedd mewn storm fellt a tharanau yn 2002. [7]

Derwen wen nodedig arall oedd y Great White Oak yn Basking Ridge, New Jersey, yr amcangyfrifir ei bod dros 600 mlwydd oed pan fu farw yn 2016. Roedd y goeden yn mesur 8 medr mewn cylchedd yn y gwaelod a 5 medr mewn cylchedd 1.2 medr uwchben y ddaear. 23 Medr oedd y goeden dal, a'i ganghenau yn ymledu dros 38 medr. [8] Dechreuodd y dderwen, yr honnir ei bod yr hynaf yn yr Unol Daleithiau, ddangos arwyddion o iechyd gwael yng nghanol y 2010au. [9] Tynnwyd y goeden i lawr yn 2017. [10]

Mae aeddfedrwydd rhywiol yn dechrau tua 20 mlynedd, ond nid yw'r goeden yn cynhyrchu cnydau mawr o fes tan ei 50fed blwyddyn ac mae'r swm yn amrywio o flwyddyn i flwyddyn. Mae mes yn dirywio'n gyflym ar ôl aeddfedu, gyda'r gyfradd egino yn ddim ond 10% ar gyfer hadau chwe mis oed. Gan fod y mes yn brif fwyd i bryfed ac anifeiliaid eraill, gellir bwyta pob un ohonynt mewn blynyddoedd o gnydau bach, gan adael dim a fyddai'n dod yn goed newydd. Mae'r mes yn ddigoes fel arfer, ac yn tyfu i 15-25mm o hyd, gan ostwng yn gynnar ym mis Hydref.

Yn y gwanwyn, mae'r dail ifanc yn ysgafn, yn binc ariannaidd, ac wedi'u gorchuddio â blanced feddal fel i lawr. Mae'r petioles yn fyr, ac mae'r dail clystyrog yn agos at ddau ben yr egin yn wyrdd golau a llwyd, gan arwain at olwg niwlog, rhewllyd ar y goeden gyfan. Mae'r cyflwr hwn yn parhau am sawl diwrnod, gan fynd trwy'r newidiadau opalescent o binc meddal, gwyn ariannaidd, ac yn olaf, gwyrdd melyn. [5] Mae'r dail yn tyfu i fod5 to 8 12 inches (130–220 mm) o hyd a2 34 to 4 12 inches (7.0–11.4 cm) llydan ac mae ganddynt wyneb uchaf gwyrdd sgleiniog dwfn. Maent fel arfer yn troi'n goch neu'n frown yn yr hydref, ond yn dibynnu ar hinsawdd, safle, a geneteg coed unigol, mae rhai coed bron bob amser yn goch, neu hyd yn oed yn borffor yn yr hydref. Gall rhai dail marw aros ar y goeden trwy gydol y gaeaf tan ddechrau'r gwanwyn. Gall y llabedau fod yn fas, gan ymestyn llai na hanner ffordd i'r midrib, neu'n ddwfn ac ychydig yn ganghennog.

Mae Quercus alba weithiau'n cael ei drysu am y Quercus bicolor, rhywogaeth sy'n perthyn yn agos, a'r Quercus macrocarpa . Mae'r dderwen wen yn croesrywio'n hawdd â Q. macrocarpa, Q. stellata, a'r Q.montana . [5]

Disgrifiad manwl
  • Rhisgl: Llwyd golau, yn amrywio i lwyd tywyll a gwyn; bas, holltog a chennog. Mae canghennau'n dechrau'n wyrdd llachar, yn ddiweddarach yn troi'n wyrdd cochlyd, ac yn olaf, yn lwyd golau. Nodwedd wahaniaethol o'r goeden hon yw bod y rhisgl ychydig dros hanner ffordd i fyny'r boncyff, yn tueddu i ffurfio graddfeydd sy'n gorgyffwrdd ac y gellir sylwi arnynt yn hawdd ac mae hyn yn gymorth i'w hadnabod.
  • Pren: Brown golau gyda gwynnin goleuach; cryf, gwydn, trwm, graen mân a gwydn. Disgyrchiant penodol, 0.7470; pwysau un droedfedd giwbig, 46.35 pwys; pwysau un metr ciwbig 770 kg. [11]
  • Blagur gaeaf: brown cochlyd, aflem, 3mm o hyd. [11]
  • Dail: Bob yn ail, 13-23cm hir, 7.5-10cm llydan. Gwrthwyffurf neu hirsgwar, saith i naw llabed, fel arfer seith-llabedog gyda llabedau crwn a sinysau crwn; llabedau yn amddifad o flew; sinysau weithiau'n ddwfn, weithiau'n fas. Ar goed ifanc mae'r dail yn aml yn donnog. Maent yn dod allan o'r blagur yn gyd-ddyblyg, yn goch llachar uwch eu pennau, yn welw isod, ac wedi'u gorchuddio â manflew gwyn . Mae'r lliw cochlyd yn pylu mewn wythnos neu lai, a dônt yn arian-wyrdd, yn wyn, ac yn sgleiniog; pan fyddant yn aeddfed, maent yn denau, melynwyrdd llachar, sgleiniog neu liw dwl uwch eu pennau, yn welw, yn lwydlas neu'n lyfn oddi tanodd; mae'r wythien ganol yn gryf ac yn felyn, mae gwythiennau cynradd yn amlwg. Yn hwyr yn yr hydref mae'r dail yn troi'n goch dwfn ac yn disgyn, neu ar goed ifanc, yn aros ar y canghennau trwy gydol y gaeaf. Mae deilgoesau'n fyr, yn gryf, yn rhigol, ac yn wastad. Mae'r stipylau'n llinol ac yn fyrhoedlog. [11]
  • Blodau: Ymddengys y blodau ym mis Mai pan fydd y dail wedi tyfu i draean eu maint. Mae blodau brigerog yn cael eu cario mewn cynffonnau tebyg i gynffonnau ŵyn bach coed cyll blewog 6.4-7.7cm o hyd; y blodamlenni yn felyn llachar, blewog, a chwech i wyth-llabed gyda llabedau yn fyrrach na'r briger; â'r antherau'n felyn. Mae blodau pistylog yn cael eu cario ar goesau byr; mae cennau ambilennol yn flewog ac yn goch; mae llabedau blodamlenni ar onglau llem; mae stigmâu yn goch llachar. [11]
  • Mes: Blynyddol, digoes neu coesynnog; cnau wyffurf neu hirsgwar, crwn ar frig, brown golau, sgleiniog, 19-25mm hir; mae'r cap yn siâp cwpan, yn amgáu tua un rhan o bedair o'r gneuen, manflewog ar y tu allan, twbercwlaidd yn y gwaelod, cennau gyda blaenau aflem byr yn mynd yn llai ac yn deneuach tuag at yr ymyl. [5] Nid oes gan fes y dderwen wen (cyfeirio at Q. alba a'i holl berthnasau agos) unrhyw gysgadrwydd epigaidd ac mae egino'n dechrau'n rhwydd heb unrhyw driniaeth. Yn y rhan fwyaf o achosion, mae'r gwreiddyn derw yn egino yn yr hydref, gyda'r dail a'r coesyn yn ymddangos y gwanwyn nesaf. Dim ond un tymor tyfu y mae'r mes yn ei gymryd i ddatblygu yn wahanol i'r grŵp derw coch, sy'n gofyn am ddwy flynedd ar gyfer aeddfedu. [11]
Delwedd:2014-11-02 12 14 43 Derwen wen aeddfed yn yr hydref ym Mynwent Eglwys Bresbyteraidd Ewing, New Jersey, UDA.JPG
Derwen wen fawr mewn mynwent Revolutionary War(Ewing, New Jersey, 2014)
Derwen wen fawr mewn mynwent Revolutionary War(Ewing, New Jersey, 2014) 
Delwedd:Derwen wen hynafol yn Bronte, Oakville, Ontario, Canada.jpg
Derwen wen fawr Bronte, Oakville, Ontario, dyddio o1750.[12]
Derwen wen fawr Bronte, Oakville, Ontario, dyddio o1750.[12] 
Delwedd:Rhisgl derwen wen fawr Quercus alba 3264px.jpg
Rhisgl ar foncyff mawr.
Rhisgl ar foncyff mawr. 
Delwedd:2013-05-10 13 16 53 Deiliach newydd ar dderwen wen ar hyd y Mount Misery Trail yn Brendan T. Byrne State Forest, New Jersey, uda.jpg
Deiliach newydd Quercus alba
Deiliach newydd Quercus alba 
Deiliach derwen wen
Deiliach derwen wen 
Delwedd:Derwen wen Quercus alba prolific acorns.jpg
Mes wedi syrthio o goeden toreithiog.
Mes wedi syrthio o goeden toreithiog. 
Delwedd:2014-11-02 11 37 14 Deiliach derwen wen yn ystod yr hydref ar hyd Lower Ferry Road yn Ewing, New Jersey, UDA.JPG
Deiliach yr hydref.
Deiliach yr hydref. 

Cemeg[golygu | golygu cod]

Grandinin / roburin E, castalagin / vescalagin, asid galig, glwcos monogalloyl ( glucogallin ) a asid valoneig dilactôn, glwcos monogalloyl, glwcos digalloyl, glwcos trigalloyl, asid ellagic rhamnose, quercitrin ac asid ellagic yn cael eu canfod mewn cyfansoddyn Q alba algic . [13]

Dosbarthiad[golygu | golygu cod]

Derwen Wen ar Odre'r Appalachian yn ne-orllewin Pennsylvania

Mae Quercus alba yn weddol oddefgar o amrywiaeth o gynefinoedd, a gellir ei chanfod ar gefnennau, mewn dyffrynnoedd, a rhyngddynt, mewn cynefinoedd sych a llaith, ac mewn priddoedd gweddol asidig ac alcalïaidd. Coeden iseldir ydyw yn bennaf, ond mae'n cyrraedd uchder o 1,600 m yn Mynyddoedd Appalachia . Yn aml mae'n rhan o ganopi'r goedwig mewn coedwig rhostir derw . [14]

Roedd tanau cyson yn rhanbarth y Central Plains yr Unol Daleithiau yn atal coedwigoedd derw, gan gynnwys Q. alba, rhag ehangu i'r Canolbarth. Fodd bynnag, achosodd gostyngiad yn amlder y tanau naturiol hyn ar ôl setliad Ewropeaidd ehangiad cyflym o goedwigoedd derw i'r Gwastadeddau Mawr, gan effeithio'n negyddol ar lystyfiant naturiol y paith. [15]

Defnyddiau[golygu | golygu cod]

Amaethu[golygu | golygu cod]

Anaml y bydd Quercus alba yn cael ei thrin fel coeden addurniadol oherwydd ei thwf araf a'i maint enfawr yn y pen draw. Nid yw'n goddef llygredd trefol a halen ffordd ac oherwydd ei phrif wreiddyn mawr, nid yw'n addas ar gyfer coed stryd neu leiniau parcio/ynysoedd.

Bwyd[golygu | golygu cod]

Mae'r mes yn llawer llai chwerw na mes derw coch. Gall pobl eu bwyta ond, os yn chwerw, efallai y bydd angen trwytholchi'r tannin. [16] Maent hefyd yn fwyd gwerthfawr i fywyd gwyllt, yn arbennig ar gyfer twrcïod, hwyaid y coed, ffesantod, corfrain, sgrech y coed, telor y coed, bronfreithod, cnocell y coed, cwningod, gwiwerod, a cheirw. Y dderwen wen yw'r unig blanhigyn bwyd hysbys o'r lindys Bucculatrix luteella a Bucculatrix ochrisuffusa .

Mae egin ifanc llawer o rywogaethau derw dwyreiniol yn cael eu bwyta gan geirw. [17] Mae dail derw sych hefyd yn cael eu bwyta o bryd i'w gilydd gan geirw cynffonwen yn yr hydref neu'r gaeaf. [18] Mae cwningod yn aml yn pori ar y brigau ac yn gallu gwregysu'r coesau. [17]

Crefft coed[golygu | golygu cod]

Mae gan dderw gwyn dylosau sy'n rhoi strwythur cellog caeedig i'r pren, gan ei galluogi i wrthsefyll dŵr a phydredd. Oherwydd y nodwedd hon, mae cowperiaid yn defnyddio derw gwyn i wneud casgenni gwin a wisgi gan fod y pren yn gwrthsefyll gollwng. Fe'i defnyddiwyd hefyd mewn adeiladu, adeiladu llongau, offer amaethyddol a gorffeniad mewnol tai. [5] Mae sblintiau derw gwyn wedi cael eu defnyddio yn hanesyddol gan Americanwyr Cenhedloedd Cyntaf ar gyfer basgedi. [19]

Mae boncyffion derw gwyn yn cynnwys rheiddennau creiddiolel amlwg sy'n cynhyrchu rheiddennau addurniadol a phatrwm brycheuyn nodedig pan fydd y pren yn <i>quarter sawn</i> sydd yn ffordd benodol o lifio coed. Roedd derw gwyn wedi'i lifio'n y ffordd hyn yn bren cywair a ddefnyddiwyd mewn celfi derw arddull cenhadol gan Gustav Stickley yn arddull Craftsman y mudiad Celf a Chrefft . [20]

Defnyddir derw gwyn yn helaeth mewn crefft ymladd Japaneaidd ar gyfer rhai arfau, fel y bokken a jo . Mae'n cael ei werthfawrogi am ei ddwysedd, ei gryfder, ei wydnwch a'i siawns gymharol isel o sblintio os caiff ei dorri gan ardrawiad, o'i gymharu â'r dderwen goch sy'n sylweddol rhatach.

Mae'r USS Constitution wedi ei gwneud obren y dderwen wen â'r Quercus virginiana, gan roi mwy o wrthsafiad yn erbyn ergydau gan beli canon. Daw rhannau pren ailadeiladwaith derw wen o lwyni arbennig o Quercus alba a elwir yn y "Constitution Grove" yn y Naval Surface Warfare Center Crane Division.[21]

Offerynnau cerdd[golygu | golygu cod]

Mae Deering Banjo Company wedi gwneud sawl banjo 5-tant gan ddefnyddio derw gwyn - gan gynnwys aelodau o'r gyfres Vega, y White Lotus, a'r model cyfyngedig pen-blwydd yn 40 oed. Mae gan y dderwen wen fwy o ansawdd na'r masarnen a ddefnyddir yn fwy traddodiadol, ac eto mae ganddi ddigon o bŵer a thafluniad i beidio â bod angen cylch tôn metel.

Casgenni derw[golygu | golygu cod]

Defnyddir casgenni o dderw gwyn Americanaidd yn gyffredin ar gyfer heneiddio derw-heneiddio gwin, lle mae'r pren yn nodedig am roi blasau cryf . Hefyd, trwy reoliad ffederal, mae'n rhaid i wisgi bourbon gael ei heneiddio mewn casgenni derw newydd golosg (a ddeellir yn gyffredinol ei fod yn golygu derw gwyn Americanaidd yn benodol). [22]

Diwylliant[golygu | golygu cod]

{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/{{taxonomy/Nodyn:Taxonomy/Fagaceae|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}} |machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}|machine code=parent}}
Derwen wen
Delwedd:Coeden dderw Keeler - distance photo, May 2013.jpg
Derwen wen fawr yn New Jersey
Statws cadwraeth
Dosbarthiad gwyddonol e
Unrecognized taxon (fix): Fagaceae
Genus: Quercus
Rhywogaeth: Q. alba
Enw deuenwol
Quercus alba
L.
Dosbarthiad naturiol
Cyfystyron[23]
White oak
A large white oak in New Jersey
Scientific classification Edit this classification
Kingdom: Plantae
Clade: Tracheophytes
Clade: Angiosperms
Clade: Eudicots
Clade: Rosids
Order: Fagales
Family: Fagaceae
Genus: Quercus
Subgenus: Quercus subg. Quercus
Section: Quercus sect. Quercus
Species:
Q. alba
Binomial name
Quercus alba

Natural range
Synonyms[24]
List
  • Quercus candida Steud.
  • Quercus nigrescens Raf.
  • Quercus ramosa Dippel
  • Quercus repanda Michx.
  • Quercus retusa Raf.
Yr Hen Dderwen Siarter

Mae derw gwyn wedi gwasanaethu fel coeden talaith swyddogol Illinois ar ôl cael ei dewis gan bleidlais o blant ysgol. [25] Mae dwy dderwen wen "swyddogol" yn gwasanaethu fel coed y wladwriaeth, un wedi'i lleoli ar dir plasty'r llywodraethwr, a'r llall mewn iard ysgol yn nhref Rochelle . Y dderwen wen hefyd yw coeden dalaith Connecticut [26] a Maryland . Y Dderwen Gwy, mae'n debyg y dderwen wen fyw hynaf nes iddi ddisgyn oherwydd storm fellt a tharanau ar 6 Mehefin, 2002, oedd coeden dalaith anrhydeddus Maryland.

Gan ei fod yn destun chwedl mor hen â'r wladfa ei hun, mae Derwen Siarter Hartford, Connecticut yn un o dderw gwyn enwocaf America. Mae delwedd o'r goeden bellach yn addurno ochr arall ceiniog chwarter talaith Connecticut. [27]

Amcangyfrifwyd bod y dderwen wen o'r ffilm The Shawshank Redemption, a elwir yn " goeden Shawshank " a'r "Tree of Hope", yn fwy na 200 mlwydd oed pan syrthiodd. Gwelir y goeden yn ystod deg munud olaf y ffilm. Wrth i'r ffilm ddod yn enwog, daeth y goeden yn boblogaidd hefyd, ac fe'i defnyddiwyd i ddenu degau o filoedd o gefnogwyr ffilm a thwristiaid bob blwyddyn. Daeth rhan o’r goeden i lawr ar Orffennaf 29, 2011, pan holltwyd y goeden gan fellten yn ystod storm. Syrthiodd hanner arall y goeden yn ystod gwyntoedd trwm ychydig yn llai na phum mlynedd yn ddiweddarach, ar Orffennaf 22, 2016.

Mae Derwen Bedford yn dderwen wen 500 oed sy'n eistedd yn nhref Bedford yn Efrog Newydd. Mascot y dref ydyw. Saif ar gornel Hook Road a'r hen Bedford Road (Cantitoe Street bellach). Gweithredwyd y tir y saif y goeden arno i Dref Bedford ym 1942 gan Harold Whitman er cof am ei wraig, Georgia Squires Whitman. Mae wedi gweld hanes Westchester o aneddiadau Brodorol America i'r Rhyfel Chwyldroadol i'r oes fodern. [28] [29]

Yn y gêm fideo 2009 Ace Attorney Investigations: Miles Edgeworth, mae yna gymeriad o'r enw Quercus Alba sy'n debyg iawn i'r dderwen wen a phlanhigion yn gyffredinol.

Gweler hefyd[golygu | golygu cod]

  • Coedwig dderw fynyddig Appalachian yn y canol a'r de
  • Coeden Dderwen Cyngor Creek, tirnod hanesyddol yn cynrychioli Tulsa, sylfaen Oklahoma gan Dref Llwythol Lochapoka o Genedl Creek
  • Coeden Drws, derw gwyn hanesyddol ac unigryw yn Hamden, Connecticut (colli i fandaliaeth yn 2019)
  • Linden Oak, o bosibl y dderwen wen fyw fwyaf yn yr Unol Daleithiau

Cyfeiriadau[golygu | golygu cod]

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Nodyn:Cite iucn Gwall cyfeirio: Tag <ref> annilys; mae'r enw "iucn status 19 November 2021" wedi'i ddiffinio droeon gyda chynnwys gwahanol
  2. Nodyn:ThePlantList
  3. "Quercus alba" Archifwyd 2016-01-02 yn y Peiriant Wayback..
  4. "Eastern OLDLIST: A database of maximum tree ages for Eastern North America".
  5. 5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 Keeler, Harriet L. (1900). Our Native Trees and How to Identify Them. New York: Charles Scribner's Sons. tt. 328–332. ISBN 0-87338-838-0.
  6. Encyclopedia, West Virginia. "September 23, 1938: Cutting of the Mingo Oak". www.wvpublic.org (yn Saesneg). Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2019-09-24. Cyrchwyd 2020-07-29.
  7. "An American Champion: Maryland's Wye Oak". Special Collections. National Agricultural Library. June 12, 2002. Archifwyd o'r gwreiddiol ar June 12, 2002.
  8. "THSSH Profile – The Historic Basking Ridge Oak Tree". The Historical Society of Somerset Hills. Archifwyd o'r gwreiddiol ar September 1, 2018. Cyrchwyd June 29, 2016.
  9. Nutt, Amy Ellis (June 27, 2016). "The oldest white oak tree in the country is dying — and no one knows why". Cyrchwyd June 29, 2016.
  10. Hutchinson, Dave (April 24, 2017). "N.J. community says goodbye to 600-year-old oak tree". Cyrchwyd October 9, 2018.
  11. 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 Gwall cyfeirio: Tag <ref> annilys; ni roddwyd testun ar gyfer 'ref' o'r enw FNA
  12. "History of the Great White Bronte Oak". Ontario Urban Forest Council. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2023-10-04. Cyrchwyd 25 January 2022.
  13. Analysis of oak tannins by liquid chromatography-electrospray ionisation mass spectrometry.
  14. Schafale, M. P. and A. S. Weakley.
  15. Abrams, Marc D. (May 1992). "Fire and the Development of Oak Forests" (yn en). BioScience 42 (5): 346–353. doi:10.2307/1311781. ISSN 0006-3568. JSTOR 1311781. https://archive.org/details/sim_bioscience_1992-05_42_5/page/346.
  16. Elias, Thomas S.; Dykeman, Peter A. (2009) [1982]. Edible Wild Plants: A North American Field Guide to Over 200 Natural Foods. New York: Sterling. tt. 228, 231. ISBN 978-1-4027-6715-9. OCLC 244766414.
  17. 17.0 17.1 Houston, David R. 1971.
  18. Van Lear, David H.; Johnson, Von J. 1983.
  19. Banks, William (1953-03-01). "Ethnobotany of the Cherokee Indians". Masters Theses. https://trace.tennessee.edu/utk_gradthes/1052.
  20. Betjemann, Peter J. (2011). Talking shop : the language of craft in an age of consumption. Charlottesville: University of Virginia Press. t. 159. ISBN 9780813931692. OCLC 785943089.
  21. "Materials on USS Constitution". San Francisco National Maritime Park Association. Cyrchwyd 2011-07-24.
  22. "27 C.F.R. sec 5.22(l)(1)". Ecfr.gpoaccess.gov. Archifwyd o'r gwreiddiol ar 2012-08-17. Cyrchwyd 2013-06-21.
  23. Nodyn:ThePlantList
  24. "Quercus alba" Archifwyd 2016-01-02 yn y Peiriant Wayback..
  25. "Illinois Native State Tree". netstate.com. Cyrchwyd 27 March 2020.
  26. "54 Connecticut Facts". Meet The USA. 2022.
  27. "Connecticut State Quarter". theus50.com. Cyrchwyd 27 March 2020.
  28. "Bedford Oak - c. 1500". Bedford Historical Society (yn Saesneg). Cyrchwyd 2020-07-29.
  29. "The Martha Stewart Blog : Blog Archive : The mighty Bedford Oak". www.themarthablog.com. 4 May 2009. Cyrchwyd 2020-07-29.

Dolenni allanol[golygu | golygu cod]