Edeulys y rhosydd
| Edeulys y rhosydd Cephaloziella stellulifera | |
|---|---|
| Statws cadwraeth | |
| Dosbarthiad gwyddonol | |
| Teyrnas: | Plantae |
| Rhaniad: | Marchantiophyta |
| Dosbarth: | |
| Urdd: | Jungermanniales |
| Teulu: | Cephaloziellaceae |
| Genws: | Cephaloziella |
| Rhywogaeth: | C. turneri |
| Enw deuenwol | |
| Cephaloziella stellulifera | |
Math o blanhigyn, di-flodau, ac un o lysiau'r afu yw Edeulys y rhosydd (enw gwyddonol: Cephaloziella stellulifera; enw Saesneg: heath threadwort). O ran tacson, mae'n perthyn i urdd y Jungermanniales, o fewn y dosbarth Jungermanniopsida.
Mae’r rhywogaeth hon i’w chanfod yng Nghymru (de Sir Benfro a Sir Fynwy), yn Iwerddon, gwledydd Prydain (yn brin ar wahan i Gernyw) ac yn Ffrainc.
Disgrifiad[golygu | golygu cod]
Dyma un o'n llysiau'r afu mwyaf prydferth, yn ôl llawer. Mae'r dail tua 0.25 mm o hyd, ac mae ganddynt 2 labed o faint anghyfartal, pob un gyda llawer o ddannedd sydd i'w gweld yn glir trwy chwyddwydr. Mae'n llai na 0.5 mm o led), mae goesynnau gwyrdd yn ymlusgo ymysg mwsoglau bach neu weithiau yn ffurfio clytwaith, bychan trwchus, ac yn aml gydag egin gwyrdd golau.[1]
Llysiau'r afu[golygu | golygu cod]
- Prif: Llysiau'r afu
Planhigion anflodeuol bach o'r rhaniad Marchantiophyta yw llysiau'r afu. Defnyddir y term "lysiau'r afu" am un planhigyn, neu lawer. Erbyn 2019 roedd tua 6,000 o rywogaethau wedi cael eu hadnabod gan naturiaethwyr.[2] Fe'u ceir ledled y byd, mewn lleoedd llaith gan amlaf. Mae gan lawer ohonynt goesyn a dail ac maent yn debyg i fwsoglau o ran golwg.
Mae rhai rhywogaethau i'w cael yng Nghymru; gweler y categori yma.
Safonwyd yr enw Edeulys y rhosydd gan un o brosiectau 
. Mae cronfeydd data Llên Natur (un o brosiectau Cymdeithas Edward Llwyd) ar drwydded agored CC 4.0. Chwiliwch am ragor o wybodaeth ar y rhywogaeth hon ar wefan Llên Natur e.e. yr adran Bywiadur, a chyfrannwch er mwyn datblygu'r erthygl hon ymhellach.
Cyfeiriadau[golygu | golygu cod]
- ↑ rbg-web2.rbge.org.uk; adalwyd 24 Mai 2019.
- ↑ Raven, Peter H.; Ray F. Evert & Susan E. Eichhorn (1999) Biology of Plants, W. H. Freeman, Efrog Newydd.