Ôl-foderniaeth
Rhybudd! 
|
Mae angen cywiro iaith yr erthygl hon. Beth am fynd ati i'w chywiro? Dyma restr o erthyglau i'w cywiro: Tudalennau â phroblemau ieithyddol. |
 | |
| Enghraifft o: | symudiad celf, mudiad diwylliannol  |
|---|---|
| Dechreuwyd | 1940s |
| Sylfaenydd | Charles Jencks, Christopher Alexander |
 Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia | |
Mae Ôl-foderniaeth yn label ar fathau o arferion diwylliannol a meddwl athronyddol sydd yn gwrthod safbwyntiau modernaidd. Yn fwy penodol, gwelir yma dueddiadau mewn diwylliant cyfoes a nodweddir gan y broblem o wirionedd gwrthrychol ac amheuaeth gynhenid tuag at naratif byd eang diwylliannol neu feta-naratif. Gwelir yma'n aml y gred fod y rhan fwyaf o realiti - os nad y cyfan - yn adeiladaeth gymdeithasol, ac yn agored i newid sy'n dibynnu ar leoliad ac amser.
Pwysleisir gan ôl-fodernwyr swyddogaeth iaith, perthynas lywodraethol, a chymhelliant, gan ymosod ar ddosbarthiadau llym megis dyn yn erbyn menyw, du yn erbyn gwyn, anghyfunrhyw yn erbyn cyfunryw ac imperialaeth yn erbyn gwladychiaeth.
Tuedda meddylwyr ôl-fodernaidd awgrymu bod realiti yn lluosog ac yn gymharol: y mae felly'n dibynnu ar y carfanau sy’n dangos diddordeb ac yn ymglymu. Mae ôl-foderniaeth wedi dylanwadu ar nifer o feysydd diwylliannol, gan gynnwys crefydd, beirniadaeth laith, cymdeithaseg, ieithyddiaeth, pensaernïaeth, anthropoleg, y celfyddydau gweledol, a cherddoriaeth.