Yr egwyddor o ragofal

Oddi ar Wicipedia
Yr egwyddor o ragofal
Enghraifft o'r canlynolegwyddorion cyffredinol cyfraith yr Undeb Ewropeaidd Edit this on Wikidata
Mathegwyddor Edit this on Wikidata

Mae'r egwyddor o ragofal (neu'r dull rhagofalus) yn ddull epistemolegol, athronyddol a chyfreithiol eang sy'n mynegi gofal a phwyll cyn gweithredu pan fo gwybodaeth wyddonol yn brin. Tanlinellir pwyll, oedi ac adolygu cyn neidio i mewn i ddatblygiadau newydd a allai fod yn drychinebus.[1] Dadleua rhai ei fod yn amwys, yn anwyddonol ac yn rhwystro cynnydd.[2]

Mewn cyd-destun peirianneg, mae'r egwyddor ragofalus yn amlygu ei hun fe rhan o ddiogelu pobl, a drafodir yn fanwl yng ngwaith Elishakoff.[3] Mae'n debyg iddo gael ei awgrymu, mewn peirianneg sifil, gan Belindor[4] yn 1729. Mae'r cydberthynas rhwng elfen o ddiogelwch a dibynadwyedd[5][4][6] yn cael ei astudio'n helaeth gan beirianwyr ac athronwyr.

Defnyddir yr egwyddor yn aml gan lunwyr polisi mewn sefyllfaoedd lle mae posibilrwydd o niwed yn sgil gwneud penderfyniad penodol (ee cymryd camau penodol) ac nid oes tystiolaeth bendant ar gael. Er enghraifft, efallai y bydd llywodraeth yn penderfynu cyfyngu neu gyfyngu ar ryddhau meddyginiaeth neu dechnoleg newydd yn eang nes ei fod wedi'i brofi'n drylwyr. Mae'r egwyddor yn cydnabod, er bod cynnydd gwyddoniaeth a thechnoleg yn aml wedi dod â budd mawr i ddynoliaeth, mae hefyd wedi cyfrannu at greu bygythiadau, risgiau newydd a niwed. Mae'n awgrymu bod cyfrifoldeb ar gymdeithas i amddiffyn y cyhoedd rhag bod yn agored i niwed o'r fath, pan fydd ymchwiliad gwyddonol wedi canfod risg gredadwy. Dylid llacio'r amddiffyniadau hyn dim ond os daw canfyddiadau gwyddonol pellach i'r amlwg sy'n darparu tystiolaeth gadarn na fydd unrhyw niwed yn digwydd.

Mae'r egwyddor wedi dod yn sail resymegol sylfaenol ar gyfer nifer fawr a chynyddol o gytundebau a datganiadau rhyngwladol ym meysydd datblygu cynaliadwy, diogelu'r amgylchedd, iechyd, masnach, a diogelwch bwyd[7]. Mewn rhai systemau cyfreithiol, fel yng nghyfraith yr Undeb Ewropeaidd, mae cymhwyso'r egwyddor ragofalus wedi'i wneud yn ofyniad statudol mewn rhai meysydd o'r gyfraith.[8]

Gwreiddiau a damcaniaeth[golygu | golygu cod]

Yn gyffredinol, ystyrir bod y cysyniad o "egwyddor ragofalus" wedi dod o'r term Almaeneg Vorsorgeprinzip yn y 1970au mewn ymateb i ddiraddio coedwigoedd a chynnydd yn llygredd môr, lle mabwysiadodd yr Almaen ddeddf aer-glân yn gwahardd defnyddio rhai sylweddau yr amheuir eu bod yn achosi difrod amgylcheddol er bod tystiolaeth o'u heffaith yn amhendant bryd hynny.[9] Cyflwynwyd y cysyniad i ddeddfwriaeth amgylcheddol ynghyd â mecanweithiau arloesol eraill megis "yr hwn sy'n llygru, sy'n talu", sy'n egwyddor atal llygredd ac sy'n rhoi'r cyfrifoldeb am oroesiad ecosystemau'r dyfodol yn nwylo halogwyr heddiw.[1]

Ym 1988, disgrifiodd Konrad von Moltke y cysyniad Almaeneg i gynulleidfa Brydeinig, a chyfieithodd y term Vorsorgeprinzip i'r Saesneg fel the precautionary principle.[10]

Diffiniadau[golygu | golygu cod]

Mae llawer o ddiffiniadau o'r egwyddor ragofalus yn bodoli: Gellir ei ddiffinio fel "rhoi rhybudd o flaen llaw" neu "weithredu gofalus yng nghyd-destun ansicrwydd". Mae dau syniad wrth wraidd yr egwyddor:[11]

  • yr angen i'r rhai sy'n gwneud penderfyniadau ragweld niwed cyn iddo ddigwydd, lle mae gwrthdroad ymhlyg (an implicit reversal) o'r cyfrifoldeb i ddarparu prawf pendant; hy o dan yr egwyddor ragofalus, cyfrifoldeb y sawl sy'n gwneud y weithred yw sefydlu na fydd y gweithred arfaethedig yn arwain at niwed arwyddocaol.
  • y cysyniad o gymesuredd y risg a chost a chost y weithred arfaethedig.

Daw un o brif seiliau'r egwyddor ragofalus, a dderbynnir yn fyd-eang, o waith Cynhadledd Rio, (neu'r “ Earth Summit”) ym 1992. Mae Egwyddor 15 o Ddatganiad Rio yn nodi: [12][1]

Er mwyn diogelu'r amgylchedd, rhaid i'r dull rhagofalus gael ei gymhwyso'n eang gan Wladwriaethau yn unol â'u galluoedd. Lle mae bygythiadau o ddifrod difrifol neu anwrthdroadwy, ni ddylid defnyddio diffyg sicrwydd gwyddonol llawn fel rheswm dros ohirio mesurau cost-effeithiol i atal diraddio amgylcheddol.


Ym 1998, crewyd Datganiad Wingspread ar yr Egwyddor Ragofalus gan Rwydwaith Gwyddoniaeth ac Iechyd yr Amgylchedd a oedd yn cynnwys diffiniad a ddisgrifiwyd gan Stewart Brand fel "yr egluraf a'r un a ddyfynnir amlaf",[9], sef:  

Pan fydd gweithgaredd yn bygwth gwneud niwed i iechyd dynol neu'r amgylchedd, yna dylid cymryd mesurau rhagofalus hyd yn oed os nad yw'r berthynas achos ac effaith wedi'u sefydlu'n llawn yn wyddonol. Yn y cyd-destun hwn dylai cynigydd gweithgaredd, yn hytrach na'r cyhoedd, ysgwyddo baich y prawf.

Cyfeiriadau[golygu | golygu cod]

  1. 1.0 1.1 1.2 Rupert Read and Tim O'Riordan (2017). "The Precautionary Principle Under Fire". Environment: Science and Policy for Sustainable Development (Environment) 59 (September–October 2017): 4–15. doi:10.1080/00139157.2017.1350005. https://ueaeprints.uea.ac.uk/id/eprint/65524/1/Accepted_manuscript.pdf.
  2. "The precautionary principle: Definitions, applications and governance – Think Tank". www.europarl.europa.eu (yn Saesneg). Cyrchwyd 2020-03-19.
  3. Elishakoff, I. Safety factors and reliability: friends or foes?, Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 2004
  4. 4.0 4.1 de Bélidor, Bernard Forest, La science des ingénieurs, dans la conduite des travaux de fortification et d'architecture civile, Paris: Chez Claude Jombert 1729
  5. Elishakoff, I., Interrelation between safety factors and reliability, NASA/CR-2001-211309, 2001
  6. Doorn, N. and Hansson, S.O., Should probabilistic design replace safety factors?, Philosophy & Technology, 24(2), pp.151-16, 2011
  7. "The Precautionary Principle". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). World Commission on the Ethics of Scientific Knowledge and Technology (COMEST). t. 8. Cyrchwyd 2 January 2020.
  8. Art. 191 (2) TFEU, Explanations Relating to the Charter of Fundamental Rights (2007/C 303/02, OJ EU C303/35 14.12.2007 explanation on article 52 (5) of the EU Charter of Fundamental Rights, T-13/99 Pfizer vs Council p.114-125
  9. 9.0 9.1 Brand, Stewart (2010). Whole Earth Discipline. Penguin Books. ISBN 9780143118282.
  10. Christiansen, Sonja Boehmer (1994). "Chapter 2: The Precautionary Principle in Germany: Enabling Government". In O'Riordan, Tim; Cameron, James (gol.). Interpreting the Precautionary Principle. Earthscan Publications Ltd. ISBN 1134165781.
  11. Andrew Jordan & Timothy O'Riordan. Chapter 3, The precautionary principle: a legal and policy history, in The precautionary principle: protecting public health, the environment and the future of our children Archifwyd 2023-01-08 yn y Peiriant Wayback.. Edited by: Marco Martuzzi and Joel A. Tickner. World Health Organization 2004
  12. UNEP. "Rio Declaration on Environment and Development". Archifwyd o'r gwreiddiol ar 4 September 2009. Cyrchwyd 29 October 2014.

Darllen pellach[golygu | golygu cod]

  • Kai Purnhagen, "Cyfraith Ymddygiadol ac Economeg yr Egwyddor Ragofalus yn yr UE a'i Effaith ar Reoleiddio'r Farchnad Fewnol", Papurau Gwaith Wageningen yn y Gyfraith a Llywodraethu 2013-04, [1]
  • Gohebiaeth gan y Comisiwn Ewropeaidd ar yr egwyddor ragofalus Brusells (2000)
  • Yr Undeb Ewropeaidd (2002), fersiynau cyfun yr Undeb Ewropeaidd o'r cytuniad ar yr Undeb Ewropeaidd ac o'r cytundeb yn sefydlu'r gymuned Ewropeaidd, Cyfnodolyn Swyddogol yr Undeb Ewropeaidd, C325, 24 Rhagfyr 2002, Teitl XIX, erthygl 174, paragraff 2 a 3.
  • Greenpeace, "Masnach ddiogel yn yr 21ain Ganrif, cynigion cynhwysfawr Greenpeace ac argymhellion ar gyfer 4edd Cynhadledd Weinidogol Sefydliad Masnach y Byd" tt. 8–9 [2]
  • O'Riordan, T. a Cameron, J. (1995), Interpreting the Precautionary Principle, Llundain: Cyhoeddiadau Earthscan
  • Raffensperger, C., a Tickner, J. (gol.) (1999) Diogelu Iechyd y Cyhoedd a'r Amgylchedd: Gweithredu'r Egwyddor Ragofalus. Island Press, Washington, DC.
  • Rees, Martin. Ein Awr Derfynol (2003).
  • Recuerda Girela, MA, (2006), Seguridad Alimentaria a Nuevos Alimentos, Régimen jurídico-administrativo. Thomson-Aranzadi, Cizur Menor.
  • Recuerda Girela, MA, (2006), "Risg a Rheswm yng Nghyfraith yr Undeb Ewropeaidd", Adolygiad Ewropeaidd o Gyfraith Bwyd a Bwyd Anifeiliaid, 5.
  • Sandin, P. "Gwell Diogel na Drwm: Cymhwyso Dulliau Athronyddol i'r Ddadl ar Risg a'r Egwyddor Ragofalus," (2004).
  • Stewart, RB "Gwneud Penderfyniadau Rheoleiddio'r Amgylchedd o dan Ansicrwydd". Mewn Cyflwyniad i Gyfraith ac Economeg Polisi Amgylcheddol: Materion mewn Dyluniad Sefydliadol, Cyfrol 20: 71–126 (2002).
  • Sunstein, Cass R. (2005), Deddfau Ofn: Tu Hwnt i'r Egwyddor Ragofalus . Efrog Newydd: Gwasg Prifysgol Caergrawnt

Dolenni allanol[golygu | golygu cod]