Neidio i'r cynnwys

The War Plays

Oddi ar Wicipedia

 

The War Plays
AwdurEdward Bond
Perfformiad cyntaf1985
Iaith gwreiddiolSaesneg
TestynRhyfel Niwcliar
Genredrama lwyfan

The War Plays (a gyfeirir atynt weithiau fel The War Trilogy) yw'r enw a roddir yn aml ar drioleg o ddramâu gan y dramodydd Saesneg Edward Bond: Red Black and Ignorant, The Tin Can People, a Great Peace a gyhoeddwyd ym 1985.

Derbyniad

[golygu | golygu cod]

Nododd y cyfarwyddwr theatr Max Stafford-Clark fod Bond, gyda chynhyrchiad y Barbican o The War Plays, wedi "bychanu cast talentog o actorion i fod yn siambyls drwsgwl ac anghydlynol o gleifion ar gerdded. Edward Bond yw'r person mwyaf anodd imi gyd weithio ag ef mewn 40 mlynedd."[1] Ym 1996, disgrifiodd yr awdur Janelle G. Reinelt y derbyniad Saesneg fel un "oeraidd". [2] Dywedodd yr awdur Michael Mangan fod y perfformiad ym 1995 yn yr Odéon-Théâtre de l'Europe yn eithaf llwyddiannus, a bod y gwaith yn Ffrainc "wedi'i ddisgrifio fel y ddrama bwysicaf a ysgrifennwyd ers yr Ail Ryfel Byd." [3]

Tra bod Bond yn fwyaf adnabyddus am ei ddramâu yn yr 1960au a 1970au, cyfeiriodd Peter Billingham yn 2007 at The War Trilogy fel un o'i brif weithiau hwyrach (ynghyd a Restoration, Coffee, a Born ). [4] Cawsant eu rhestru ar y cyd gan Michael Billington fel enghreifftiau o bum gwaith mwyaf y ddrama dystopaidd. Fe'u galwodd yn "anesmwyth o ddystopaidd ac yn rhy bwysig i'w hanwybyddu." [5] Mewn thesis yn 2018, rhestrodd Chien-Cheng Chen y drioleg fel uchafbwynt ymhlith y dramâu Prydeinig cyfoes yr oedd wedi’u darllen, a chanmolodd “ei ddefnydd amlbwrpas o ffurfiau dramatig a’i archwiliad dwys o amodau dynol modern.”

Yn The Performance of Power (1991), cymharodd Reinelt y drioleg yn ffafriol â gweithiau eraill o theatr gyfoes Brydeinig sy'n cynnwys elfennau iwtopaidd, gan ddweud bod "y cyfuniad o faterion sosialaidd a ffeministaidd a godwyd yn [...] The War Plays yn ymdrin yn ddychmygus gyda'r dasg o genhedlu ac ymgorffori realiti amgen [...] [a bod y dramâu] yn mynd i'r afael â materion pwysig yn ymwneud â chymdeithasoli rolau teuluol". "They deconstruct the notion of 'natural' mother, with its associations of an instinctual bond between mother and child based on birthing, and replace it with a notion of community nurturing".[6]

Cyhuddodd Keith Colquhoun y dramâu o fod yn "ddiymatregol eu naws".[7] Mewn thesis yn 2010, beirniadodd Frank A. Torma “Ymgais Bond yn ei weithiau epig, fel The War Plays a Human Cannon, o roi barddoniaeth i'r cymeriadau i'w datgan yn uniongyrchol i'r gynulleidfa. Nid yw llais barddonol Bond yn unigryw ac o ganlyniad, mae'r mewnosod yn effeithio'n negyddol ar lif y ddrama.” Ar ôl gweld perfformiad 2010 o Red Black and Ignorant a gyfarwyddwyd gan Maja Milatovic-Ovadia, ysgrifennodd Ian Shuttleworth o'r Financial Times, "Mae Bond yn dangos ei sgil o farddoniaeth 'flinty', gan gynnyws elfennau dybryd o agitprop, hyd yn oed pan fo'r ysgrifennu'n teimlo'n broffwydol, cawn yr argraff bod proffwydoliaeth Cassandra, yn annog gwaradwydd yn hytrach nag ystyriaeth." [8]

Cyfieithiadau Cymraeg

[golygu | golygu cod]

Cyfieithodd Gareth Miles y ddrama Red Black and Ignorant i'r Gymraeg ar gyfer Theatr Powys i'w llwyfannu gyntaf yn Eisteddfod Genedlaethol Cymru, Llanelwedd 1993 o dan yr enw Coch Du ac Anwybodus.[9] Ni chafodd y cyfieithiad ei chyhoeddi hyd yma.

Cyfeiriadau

[golygu | golygu cod]
  1. Stafford-Clark, Max (2008-01-09). "Letters: Why I fell out with Edward Bond". The Guardian (yn Saesneg). ISSN 0261-3077. Cyrchwyd 2020-07-01.
  2. Reinelt, Janelle G. (1996). After Brecht: British Epic Theater (yn Saesneg). University of Michigan Press. t. 50. ISBN 978-0-472-08408-1.
  3. Saunders, Graham (2004). "Edward Bond & the celebrity of exile". Theatre Research International (Cambridge University Press) 29 (3): 256–266. doi:10.1017/S0307883304000665. http://centaur.reading.ac.uk/31332/2/31332EDWARD%20BOND%20AND%20THE%20CELEBRITY%20OF%20EXILE.pdf.
  4. Bond, Edward; Billingham, Peter (2007). "Drama and the Human: Reflections at the Start of a Millennium". PAJ: A Journal of Performance and Art 29 (3): 1–14. doi:10.1162/pajj.2007.29.3.1. ISSN 1520-281X. JSTOR 30131055. https://www.jstor.org/stable/30131055.
  5. Billington, Michael (2014-02-19). "Never mind 1984: Michael Billington's top five theatrical dystopias". The Guardian (yn Saesneg). ISSN 0261-3077. Cyrchwyd 2021-03-30.
  6. Case, Sue-Ellen; Reinelt, Janelle G. (1991). "Theorizing Utopia: Edward Bond's War Plays". The Performance of Power: Theatrical Discourse and Politics. University of Iowa Press. tt. 221–223. ISBN 9781587290343.
  7. Nodyn:Cite thesis
  8. Shuttleworth, Ian (2010-11-04). "There Will Be More/Red, Black and Ignorant, Cock Tavern, London". Financial Times. Cyrchwyd 2020-07-20.
  9. Theatr Powys (1993). Taflen hysbysebu Coch Da ac Anwybodus.