The Gentleman's Magazine

Oddi ar Wicipedia
The Gentleman's Magazine
Enghraifft o'r canlynolcylchgrawn, monthly magazine, men's magazine Edit this on Wikidata
Daeth i ben1922 Edit this on Wikidata
CyhoeddwrEdward Cave Edit this on Wikidata
IaithSaesneg Edit this on Wikidata
Dyddiad cyhoeddiIonawr 1731 Edit this on Wikidata
Dechrau/Sefydlu1731 Edit this on Wikidata
Lleoliad cyhoeddiLlundain Edit this on Wikidata
Statws hawlfraintparth cyhoeddus, parth cyhoeddus Edit this on Wikidata
SylfaenyddEdward Cave Edit this on Wikidata
PencadlysLlundain Edit this on Wikidata
Tudalen Comin Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia

Cylchgrawn misol Saesneg oedd The Gentleman's Magazine a gyhoeddwyd yn Llundain o 1731 i 1922. Ar ei anterth, yn ei gan mlynedd gyntaf, daeth i'r amlwg fel un o gyfnodolion llenyddol a gwleidyddol mwyaf dylanwadol.

Sefydlwyd y cylchgrawn gan Edward Cave dan y ffugenw Sylvanus Urban. Hwn oedd y defnydd cyntaf o'r gair magazine i ddisgrifio cyfnodolyn yn yr iaith Saesneg. Ei nod ar y cychwyn oedd i gasglu yn fisol y pigion o newyddion, ysgrifau, anecdotau, ac hysbysiadau a gyhoeddwyd yn yr amryw bapurau newydd a chyfnodolion dyddiol ac wythnosol. Erbyn 1739, cyfraniadau gwreiddiol oedd yn cyfri am y rhan fwyaf o'r cynnwys, yn hytrach na chrynoadau o'r newyddion ac ailargraffiadau. Cyhoeddwyd beirniadaeth lenyddol, ysgrifau, cofnod o gyhoeddiadau, ac adroddiadau o'r Senedd. Un o'r cyfranwyr rheolaidd oedd Samuel Johnson, cyfaill i Cave, a gafodd ddylanwad mawr ar y cylchgrawn.[1] Dyfeisiodd Johnson a Cave ffordd o osgoi'r gwaharddiad swyddogol ar ohebiaeth seneddol yn y wasg drwy esgus bod adroddiadau Johnson yn disgrifio'r trafodaethau gwleidyddol yn "Lilliput", gan arloesi traddodiad y sgetsh wleidyddol.

Sbardunwyd nifer o ddynwared-weithiau gan lwyddiant The Gentleman's Magazine, yn eu plith y London Magazine a'r Scots Magazine. John Nichols oedd y golygydd o 1792 i 1826, a chyhoeddwyd ysgrifau gan Charles Lamb ac enwogion eraill dan ei olygyddiaeth. Fodd bynnag, ymddangosodd y cylchgrawn yn hen ffasiwn i nifer o'r to iau o lenorion, ac mae sylwadau William Hazlitt ym 1823 yn nodi ffarwél i oes aur y cyfnodolyn.[1] Parhaodd fel cylchgrawn cyffredinol am ryw gan mlynedd arall.

Cyfeiriadau[golygu | golygu cod]

  1. 1.0 1.1 Margaret Drabble (gol.), The Oxford Companion to English Literature (Rhydychen: Oxford University Press, 1995), t. 392.