Lucrezia Borgia
Lucrezia Borgia | |
---|---|
![]() | |
Ganwyd |
18 Ebrill 1480 ![]() Subiaco ![]() |
Bu farw |
24 Mehefin 1519 ![]() Achos: geni plentyn ![]() Ferrara ![]() |
Galwedigaeth |
cymar, llywodraethwr ![]() |
Tad |
Pab Alecsander VI ![]() |
Mam |
Vannozza dei Cattanei ![]() |
Priod |
Alfonso I d'Este, Duke of Ferrara, Alfonso of Aragon, Giovanni Sforza ![]() |
Plant |
Ercole II d'Este, Duke of Ferrara, Rodrigo of Aragon, Ippolito II d'Este, Francesco d'Este, Isabella Maria d'Este, Alessandro d'Este, Eleonora d’Este, Giovanni Borgia, Rodrigo Borgia de Aragón, Alessandro d'Este, Francesco d'Este, Marchese di Massalombarda, Isabella Maria d'Este ![]() |
Llinach |
Borgia ![]() |
Llofnod | |
![]() |
Merch Pab Alecsander VI a Vannozza dei Cattanei oedd Lucrezia Borgia (Ynganiad Eidaleg: [luˈkrɛttsja ˈbɔrdʒa]; 18 Ebrill 1480 – 24 Mehefin 1519). Ymhlith ei brodyr roedd Cesare Borgia, Giovanni Borgia, a Gioffre Borgia.[1]
Trefnodd ei thad nifer o briodasau ar ei chyfer, gan ei thrin fel gwerin gwyddbwyll er mwyn gwella sefyllfa wleidyddol a chyfoeth y teulu Borgia. Priododd Giovanni Sforza (m. 1493; ann. 1497), Alfonso o Aragon, Dug Bisceglie (1481–1500; pr. 1498–1500) ac Alfonso d'Este (pr. 1502–tan ei marwolaeth hi). Dywedir fod Alfonso'n fab anghyfreithiol i Frenin Napoli ac i'w brawd Cesare ei ladd.[2][3]
Gwnaed sawl ffilm a nofel ar y teulu Maciofelaidd hwn, gan gynnwys y ddogfen Il Principe gan Niccolò Machiavelli, ble gwelwyd Lucrezia fel femme fatale, rôl y chwaraewyd hi ynddo mewn llawer o weithiau celf, nofelau a ffilmiau, dros y blynyddoedd. Yn 1833 ysgrifennodd Victor Hugo ddrama lwyfan amdani ac yng Ngorffennaf 2011 rhyddhaodd Netflix gyfres deledu o'r enw Borgia; roedd y gyfres yn serenu Isolda Dychauk fel Lucrezia a John Doman fel ei thad.
Cyfeiriadau[golygu | golygu cod y dudalen]
- ↑ Bellonci, Maria (2000). Lucrezia Borgia. London: Phoenix Press. p. 23. ISBN 1-84212-616-4.
- ↑ Bellonci, Maria (2003). Lucrezia Borgia. Milan: Mondadori. pp. 121–122. ISBN 978-88-04-45101-3.
- ↑ Bellonci, Maria (2003). Lucrezia Borgia. Milan: Mondadori. pp. 139–141. ISBN 978-88-04-45101-3.
|