Brythoniaid: Gwahaniaeth rhwng fersiynau
B robot yn ychwanegu: hu:Britonok |
B iaith |
||
Llinell 1: | Llinell 1: | ||
{{Brythoniaid}} |
{{Brythoniaid}} |
||
{{Nodyn:Teyrnasoedd Cym}} |
{{Nodyn:Teyrnasoedd Cym}} |
||
Yr oedd y '''Brythoniaid''' (neu'r '''Brutaniaid''' a hefyd '''Brython''' fel enw unigol lluosog) yn bobl a'r oedd yn byw yn [[ynys Prydain]] i'r de o [[Ucheldiroedd yr Alban]] cyn goresgyniad [[Yr Ymerodraeth Rufeinig|y Rhufeiniaid]]. Nid un "genedl" oeddynt ond yn hytrach gasgliad o deyrnasoedd annibynnol mawr a bach yn seiliedig ar batrymau llwythol. Mae llawer o ysgrifenwyr wedi anghofio am y Brythoniaid - maen' nhw'n defnyddio termau fel "[[Y Celtiaid|Celtiaid]]" neu "''Romano-British''" gan amlaf. |
|||
Erbyn i'r Rhufeiniaid adael yn [[410]] [[OC]] roedd [[Lladin]], iaith y Rhufeiniaid, wedi dylanwadu ar y [[Brythoneg|Frythoneg]] ac roedd hi'n dechrau newid ei |
Erbyn i'r Rhufeiniaid adael yn [[410]] [[OC]] roedd [[Lladin]], iaith y Rhufeiniaid, wedi dylanwadu ar y [[Brythoneg|Frythoneg]] ac roedd hi'n dechrau newid ei strwythur. Roedd yr iaith yn datblygu a'r ysgogiad i gofnodi gwahanol ddeunydd - ysgrifau am hanes a dirywiad tybiedig y genedl gan y mynach [[Gildas]], canu [[Taliesin]] ac [[Aneirin]] yn cael eu traddodi ar lafar, a chofnodion a phytiau mewn llawysgrifau eglwysig ac ar feini - yn arwain at gychwyn [[llenyddiaeth Gymraeg]]. |
||
Yn llenyddiaeth gynnar Cymru, defnyddir yr enwau "Cymry" a "Brython" (Brythoniaid/Brutaniaid) ochr yn ochr. |
Yn llenyddiaeth gynnar Cymru, defnyddir yr enwau "Cymry" a "Brython" (Brythoniaid/Brutaniaid) ochr yn ochr. |
||
Roedd y Cymry'n ymwybodol iawn o'u perthynas â'r |
Roedd y Cymry'n ymwybodol iawn o'u perthynas â'r Llydäwyr yn [[Llydaw]] (fel y tyst yr enw ''Breton'') a'r Cernywiaid yng [[Cernyw|Nghernyw]], ynghyd â'u cyd-Frythoniaid yn yr [[Hen Ogledd]]. Dros y môr i Lydaw aeth nifer o'r Brythoniaid, yn ôl chwedl [[Macsen Wledig]] a ffynonellau eraill, wedi'r goresgyniad Sacsonaidd yn [[Lloegr]] - a dyma le ymsefydlodd nifer o'r seintiau Brythonaidd cynnar. <font color="#000000"> |
||
==Llyfryddiaeth== |
==Llyfryddiaeth== |
||
Llinell 19: | Llinell 19: | ||
*[[Hen Ogledd|Yr Hen Ogledd]] |
*[[Hen Ogledd|Yr Hen Ogledd]] |
||
*[[Ynys Prydain]] |
*[[Ynys Prydain]] |
||
==Cyfeiriadau== |
==Cyfeiriadau== |
||
{{cyfeiriadau}} |
{{cyfeiriadau}} |
||
[[Categori:Hanes Cymru]] |
[[Categori:Hanes Cymru]] |
Fersiwn yn ôl 02:51, 5 Rhagfyr 2009
Allwedd: |
(y map gwreiddiol gan William Rees 1959 Atgynhyrchwyd yn 'Hanes Cymru' gan John Davies) | |
Yr oedd y Brythoniaid (neu'r Brutaniaid a hefyd Brython fel enw unigol lluosog) yn bobl a'r oedd yn byw yn ynys Prydain i'r de o Ucheldiroedd yr Alban cyn goresgyniad y Rhufeiniaid. Nid un "genedl" oeddynt ond yn hytrach gasgliad o deyrnasoedd annibynnol mawr a bach yn seiliedig ar batrymau llwythol. Mae llawer o ysgrifenwyr wedi anghofio am y Brythoniaid - maen' nhw'n defnyddio termau fel "Celtiaid" neu "Romano-British" gan amlaf.
Erbyn i'r Rhufeiniaid adael yn 410 OC roedd Lladin, iaith y Rhufeiniaid, wedi dylanwadu ar y Frythoneg ac roedd hi'n dechrau newid ei strwythur. Roedd yr iaith yn datblygu a'r ysgogiad i gofnodi gwahanol ddeunydd - ysgrifau am hanes a dirywiad tybiedig y genedl gan y mynach Gildas, canu Taliesin ac Aneirin yn cael eu traddodi ar lafar, a chofnodion a phytiau mewn llawysgrifau eglwysig ac ar feini - yn arwain at gychwyn llenyddiaeth Gymraeg.
Yn llenyddiaeth gynnar Cymru, defnyddir yr enwau "Cymry" a "Brython" (Brythoniaid/Brutaniaid) ochr yn ochr.
Roedd y Cymry'n ymwybodol iawn o'u perthynas â'r Llydäwyr yn Llydaw (fel y tyst yr enw Breton) a'r Cernywiaid yng Nghernyw, ynghyd â'u cyd-Frythoniaid yn yr Hen Ogledd. Dros y môr i Lydaw aeth nifer o'r Brythoniaid, yn ôl chwedl Macsen Wledig a ffynonellau eraill, wedi'r goresgyniad Sacsonaidd yn Lloegr - a dyma le ymsefydlodd nifer o'r seintiau Brythonaidd cynnar.
Llyfryddiaeth
- Geraint Bowen (gol.), Y Gwareiddiad Celtaidd (Caerdydd, 1987). Gweler yn arbennig pennod 4, "Y Brydain Rufeinig" gan D. Ellis Evans a phennod 9, "Yr Ymfudo i Lydaw" gan Léon Fleuriot.
- Wendy Davies, Wales in the Early Middle Ages (Leicester, 1982)
- John Morris, The Age of Arthur (Llundain, 1973)
- Christopher Snyder, The Britons (Blackwell, 2003)