La Tristesse Durera (Scream to a Sigh): Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Oddi ar Wicipedia
Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
Dim crynodeb golygu
BDim crynodeb golygu
Llinell 1: Llinell 1:
Sengl gan y [[Manic Street Preachers]] yw '''''La Tristesse Durera (Scream to a Sigh)''''', a ryddhawyd fel ail sengl yr albwm ''[[Gold Against the Soul]]'' (1993).
Sengl gan y [[Manic Street Preachers]] yw '''''La Tristesse Durera (Scream to a Sigh)''''', a ryddhawyd fel ail sengl yr albwm ''[[Gold Against the Soul]]'' (1993).


Dyfyniad o eiriau'r arlunydd [[Vincent van Gogh]] ar ei wely angau yw'r [[Ffrangeg]] yn nheitl y gân, ac o gyfieithu'r geiriau yn fras golygant ''"Mae'r tristwch yn parhau"''. Y teitl uchod yw unig eiriau'r gytgan. Mae'r gân yn trafod y modd y mae mae'r gymdeithas yn gyffredinol yn diystyru hen filwyr ac yn anghofio amdanynt o ddydd i ddydd ond yn gwneud pantomeim ohonynt unwaith y flwyddyn.
Dyfyniad o eiriau'r arlunydd [[Vincent Van Gogh]] ar ei wely angau yw'r [[Ffrangeg]] yn nheitl y gân, ac o gyfieithu'r geiriau yn fras golygant ''"Mae'r tristwch yn parhau"''. Y teitl uchod yw unig eiriau'r gytgan. Mae'r gân yn trafod y modd y mae mae'r gymdeithas yn gyffredinol yn diystyru hen filwyr ac yn anghofio amdanynt o ddydd i ddydd ond yn gwneud pantomeim ohonynt unwaith y flwyddyn.


Cyrhaeddodd y sengl rif 22 yn siart y senglau ar [[31 Gorffennaf|yr unfed ar ddeg ar hugain o Orffennaf]] 1993.
Cyrhaeddodd y sengl rif 22 yn siart y senglau ar [[31 Gorffennaf|yr unfed ar ddeg ar hugain o Orffennaf]] 1993.
Llinell 9: Llinell 9:
{{eginyn}}
{{eginyn}}


[[Categori:Caneuon Manic Street Preachers]]
[[Categori:Caneuon]]

Fersiwn yn ôl 14:54, 2 Mai 2007

Sengl gan y Manic Street Preachers yw La Tristesse Durera (Scream to a Sigh), a ryddhawyd fel ail sengl yr albwm Gold Against the Soul (1993).

Dyfyniad o eiriau'r arlunydd Vincent Van Gogh ar ei wely angau yw'r Ffrangeg yn nheitl y gân, ac o gyfieithu'r geiriau yn fras golygant "Mae'r tristwch yn parhau". Y teitl uchod yw unig eiriau'r gytgan. Mae'r gân yn trafod y modd y mae mae'r gymdeithas yn gyffredinol yn diystyru hen filwyr ac yn anghofio amdanynt o ddydd i ddydd ond yn gwneud pantomeim ohonynt unwaith y flwyddyn.

Cyrhaeddodd y sengl rif 22 yn siart y senglau ar yr unfed ar ddeg ar hugain o Orffennaf 1993.

Cadarnhawyd poblogrwydd y gân wrth ymddangosiad La Tristesse Durera ar yr albwm Forever Delayed, casgliad o ganeuon gorau'r band.


 Mae'r erthygl hon yn Eginyn. Gallwch helpu Wicipedia drwy ei datblygu.